Icarusblauwtje

Als ik ga fietsen in bijvoorbeeld Dwingelderveld neem ik twee camera’s mee. De lichtgewicht Nikon bridgecamera hang ik om mijn nek en rechterschouder. Die heb ik dan snel bij de hand als ik bijvoorbeeld een vogel zie. Tevens gebruik ik de Nikon voor het maken van landschapsfoto’s. De Canon spiegelreflex met macro-objectief heb ik in de fietstas. Die pak ik als ik bijvoorbeeld een vlindertje zie vliegen.

Ik maakte een fietstocht in Dwingelderveld. Ik had net een fotoserie gemaakt van de fitis met een snavel vol met voedsel en wandelde verder met de fiets aan de hand. Plotseling zag ik rond de bloeiende braamstruiken een blauwtje vliegen. Ik ‘parkeerde’ mijn fiets en pakte mijn body met macro-objectief en ging op jacht. Het vlindertje liet zich niet eenvoudig vangen. Iedere keer als ik in de buurt kwam ging het blauwtje een paar meter verderop zitten.

Maar de aanhouder wint, het lukte om dichterbij te komen. De vlinder spreidde tijdens het foerageren enkele malen de vleugels. Op de computer kon ik met zekerheid vaststellen dat het een icarusblauwtje was en wel een vrouwtje.

In de buurt van het blauwtje, op een andere bloem zat een grote mier. Toen de mier zijn eigen bloemetje had afgestruind ging hij naar het bloemetje van het blauwtje. Het icarusblauwtje liet zich gemakkelijk verjagen.

Met een blij en voldaan gevoel stapte ik weer op de fiets op weg naar de volgende uitdaging…

14 thoughts on “Icarusblauwtje

  1. ohhhhhhhh, dan is méteen je héle dag goed toch,
    ja vooral als het warm is fladderen ze als gekken… 🙂
    mij is wel eens gezegd,
    blijven staan bij de bloem waar het wegvliegt, het komt terug…

    ( ze hebben er niet bij gezegd wanneer:-)

    Liked by 1 person

  2. Hahahaha, ja vlinders, prachtig mooi en voelt als een echte overwinning als dat gelukt is, dat heb ik tenminste 😀 Het is even minder nu, maar het komt wel weer. De vlinders. Jij maakte ook een top foto van die mier, wauw! Prachtig mooi!

    Zelf heb ik een fietsmand voorop, en hier een tasje zelfs, en daar heb ik meestal mijn camera in, omdat ik niet zo groot ben en de camera laat hangen, dan stoot het tegen het stuur, maar lang is ie ook niet de band, dat ik hem om mijn schouder kan doen. Dat duurt dan ook te lang om dat zwierig te doen.

    X

    Liked by 1 person

  3. Pingback: Melkenstijd | Schrijven met Licht

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.