Een dikkopje en een sprinkhaan

Tijdens mijn fotokuier in de Weerribben had ik een spontane ontmoeting met een amateur natuurfotografe uit het dorpje Kalenberg. Na vele vakanties in de Weerribben was ze na haar pensionering definitief neergestreken in dit prachtige gebied. We raakten gezellig aan de praat. In korte tijd hadden we vele onderwerpen bij de kop, maar de meeste verhalen gingen over foto-onderwerpen in die omgeving.

Een van de onderwerpen was de grote vuurvlinder en de zilveren maan. Vlinders die voorkomen in de Weerribben. Op het moment dat wij er waren, waren de genoemde vlinders niet te zien. Er vlogen sowieso nauwelijks vlinders, meer dan één koolwitje en een groot dikkopje heb ik niet gezien. Het dikkopje, snoepend van de kale jonker, wilde wel even voor me poseren. Het exemplaar had zo te zien al heel wat vlieguren achter de rug.

Verder is het me nog gelukt om een sprinkhaan vast te leggen.

16 thoughts on “Een dikkopje en een sprinkhaan

  1. De krekel, wauw, ik hoor ze meestal wel, maar het spotten ervan is best lastig, hahaha En jou is het gelukt! Prachtig, allebei trouwens.

    altijd leuk om mensen te ontmoeten en dan even te babbelen over gezamenlijke hobby’s of iets anders wat je gemeen hebt, had ik gisteren ook tijdens mijn fietstochtje.

    X

    Liked by 1 person

  2. 🙂 ik zou zeggen het is een sprinkhaan 🙂 maar ….. ik laat het in het midden… groene sprinkhaan of krekel 🙂
    je dikkopje was mij te snel af van de week , leuk hé, ze zijn er weer…

    alsof het tegen me zei koek koek, en weg was het

    Liked by 1 person

  3. Een stukje van de Weerribben bezocht ik vorig jaar toen ik bij Giethoorn was. Jammer genoeg vroeg op het jaar en nog tamelijk koud. Niet echt het moment voor een lange natuurwandeling. Mooie foto’s, vooral dat dikkopje op het gras vind ik goed.

    Liked by 1 person

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.