Na mijn fotosessie in de Weerribben reed ik door naar riviertje de Linde in Zuid-Friesland. Ik was benieuwd of de ijsvogel zich zou laten zien. Daar aangekomen sloeg de schrik mij om het hart. Op de zuidelijke oever waren alle boompjes en struiken verdwenen. Naast de oever lag een grote hoop palen, wellicht voor een nieuwe beschoeiing.
Ook het boompje waar de ijsvogel vorig jaar zat te broeden is verdwenen.
Toen ik in september vorig jaar deze serie maakte zat de ijsvogel in een van die boompjes die nu zijn weggehaald.
Hoe het er uitzag voor de kaalslag dat is de zien op de eerste foto in deze serie.
Terwijl ik met een mistroostig gevoel uitkeek over de Linde hoorde ik plotseling het hoge piepje van de ijsvogel. Na enig speuren zag ik twee ijsvogels in een boompje op de noordelijke oever. Het was geen fotogeniek plekje en daarnaast moest ik flink inzoomen om ze in beeld te krijgen, toch ben ik blij met deze foto’s. Ik vermoed dat het een paartje is. Gezien de oranjerode snavelbasis zat het vrouwtje onderop. Het mannetje zat bovenop. Bij het mannetje is de snavelbasis zwart. Op onderstaande foto’s is dat wat lastig te zien, maar in mijn archief heb ik een foto waarop dat beter is te zien.
Deze noordelijke oever grenst aan een tuin van een particulier. Ik hoop dat de bewoners deze oever ongerept laten zodat de ijsvogels daar een mooi plekje kunnen vinden om te broeden.
Maar echt wat een schitterende foto’s!!
LikeLiked by 1 person
oh nee hé….. ik baal daar zó vreselijk van,
her en der worden plekken van dassen,
burchten van bevers… en weet ik wat al niet meer, weggehaald, zonder nadenken zonder navraag…..
woest kan ik daar over worden, wat richt een mens toch gruwelijk veel schade aan met zijn drang de natuur naar zijn hand willen zetten,
“gelukkig” zag jij het paartje nog… een ouwe vriend van me zegt ach dien maak je niet druk, de natuur is er langer dan wij…..
soms vraag ik me dat weleens af, want alles moet kaal en kapot…..
ik word er depri van,
maar HIER staat een héle mooie ijsvogel op de kast….
die gaat nooit meer weg 🙂
❤
LikeLiked by 1 person
Als ik zoiets zie dan hoop ik van harte dat ik het verkeerd interpreteer en dat ik me niet boos hoef te maken. Dat de deskundigen het beste voor hebben met de natuur en dat het uiteindelijk allemaal weer goed komt. Wellicht tegen beter weten in, maar het helpt mij om me niet teveel te laten leiden door negatieve gedachten.
De ijsvogel op je kast heb je echt verdiend. ❤️
LikeLike
Je maakt niet boos hierom begrijp ik,
maar triest is het wel dat ze zo’n plek van de ijsvogel die op zich al zeldzaam zijn vernielen,
en hier is het kaalslag, maar ook worden mooie wandel gebieden opeens zomaar gesloten.
je foto’s zijn mooi met prachtig winter licht, schitterend die archief foto’s van de ijsvogeltjes
LikeLiked by 1 person
Ik ga er altijd maar vanuit dat het ten goede komt opnieuw van de natuur, je weet het niet. Gelukkig is het paartje er nog of is het een ander paartje misschien, en kunnen ze hopelijk op de andere oever hun nestje maken, zou wel heel mooi zijn!
Schitterende foto’s ondanks dat het misschien niet optimaal was allemaal, ze staan erop!
X
LikeLiked by 1 person
Je titel doet me denken aan een van de ‘Snuf de hond’ boeken…..mooi dat je de ijsvogeltjes nog hebt kunnen spotten en ze vinden vast weer een goede broedplek.
LikeLiked by 1 person
En zoals de boeken van Pinkeltje en de stripboeken van Asterix en Obelisk. 😄
LikeLiked by 1 person
Haha…..ja en Suske en Wiske niet te vergeten 🙂
LikeLiked by 1 person
Dit soort zaken laten je altijd even schrikken. En als dat op een plekje is, waarvan je weet dat er ijsvogels zitten – of in ieder geval zaten – dan komt de schrik even extra aan. Ik kan me je gevoel van opluchting en tegelijkertijd opwinding voorstellen, toen je ze even later toch mooi bij elkaar zag zitten. Hopelijk blijft de oever aan de overkant gevrijwaard van een dergelijke in greep!
En verder heb ik eigenlijk maar één vraag, die zich in één woord laat stellen: wanneer …???
LikeLiked by 1 person
Jij mag het zeggen, wanneer ben je er klaar voor?
LikeLiked by 1 person
Zodra we weer eens zo’n mooie dag als gisteren of vandaag hebben en jij geen verplichtingen hebt … 🙂
LikeLiked by 1 person
Gelukkig heeft het ijsvogeltje het gebied niet verlaten en heeft het nieuwe uitzichtpunten gevonden om te jagen en hopelijk ook weer te broeden. Verder hoop ik dat de geplande veranderingen de natuur ten goede zullen komen. Mooie foto’s trouwens van deze gevederde vriend.
LikeLiked by 1 person
Toch wel een domper op de voorpret maar een ijsvogel laat zich door wat kaalslag niet uit het veld slaan. En natuurlijk gaaf dat je dat bewijs ook heb kunnen leveren. Ondanks dat ie niet meer zo zeldzaam is spreekt dit vogeltje nog steeds tot de verbeelding
LikeLiked by 1 person
Ijsvogeltjes.iedereen wil die wel op de foto hebben Jetske..
als ik er een zie – wat zelden voorkomt – vliegen die als een schicht weg
prettige avond
LikeLiked by 1 person
Prachtige vogels en wat een licht daar op de natuur. Schande…
LikeLiked by 1 person
Hier is ook zoveel kaalslag, maar gelukkig heeft de ijsvogel een nieuwe plek gevonden.
Mooie reportage
LikeLiked by 1 person
Wat een prachtig licht had je hier zeg! Ondanks de kaalslag toch genieten en fijn dat de ijsvogels toch in de buurt gebleven zijn.
LikeLiked by 1 person
Pingback: Vorst op het pad en in ganzenpas | Schrijven met Licht
Wat een topper! Twee in één!
LikeLiked by 1 person
Pingback: Op het sluisje in de Linde | Schrijven met Licht