Na de fotoserie bij de Scheenesluis vervolgde ik mijn weg in de Rottige Meente. Ik wandelde over het Scheenepad naar het zuidwesten. Zie Google Maps.

Het aantal huizen in dat gebied is op twee handen te tellen. Zoals ik al in een eerder bericht al schreef zijn de meeste huizen niet met de auto bereikbaar. De enige toegangsweg is over een deels verhard pad. Een enkeling kan het pad vervolgen tot aan de woning, voor anderen zit er niets anders op dan te wandelen, te fietsen of de boot te nemen.




Het was genieten op de oever van de Scheene. Het is nu moeilijk voor te stellen dat in dit prachtige gebied ooit is geploeterd door boeren om dit ´rotland´ te bewerken en later door veenarbeiders om turf te winnen.


Zo ongemerkt was ik al heel ver gewandeld. Het werd tijd om terug te keren naar de auto. Ik had namelijk die middag nog een andere verplichting. Op de terugweg maakte ik onderstaande foto´s.


Vanaf een vlonder had ik ruim zicht over de Jonkers- of Helomavaart. Aan de horizon staat het Auke Algera gemaal. Dit gemaal is voor de afwatering van overtollig water vanuit de Scheene op de Jonkers- of Helomavaart. Zie Google Maps.


Ik was bijna bij het beginpunt van mijn wandeling toen ik het aanzwellende geluid van een grote groep opvliegende ganzen hoorde. Het volgende moment was de lucht boven mijn hoofd vol met ganzen. Een indrukwekkend moment.


Een heel aparte gedachte om ergens te wonen waar je enkel per boot (of fiets / te voet) kan geraken en toch… het bestaat nog in deze tijden. Hier in België ken ik niet meteen zo’n plekken hoor. Toegegeven mooie en rustig is het er wel !
LikeLiked by 1 person
In onze omgeving en wellicht ook elders in ons land zijn er veel van dergelijke huizen. Afgelopen week maakte ik op een vroege ochtend een wandeling op een dergelijke plek. Het viel me op hoe stil het daar was. De snelweg en het spoor waren dan ook ver van dit dorp verwijderd.
LikeLiked by 1 person
Prachtig, Jetske. Voor velen is zo’n plekje te midden van weilanden en natuur onvoorstelbaar. Voor mij is het zoals je weet heel herkenbaar. Ik heb de eerste jaren van mijn leven doorgebracht op zo’n plekje waar je alleen lopend of op de fiets kon komen. De mogelijkheid om er met een (roei)boot te komen, bestond daar zelfs niet.
LikeLiked by 1 person
Voor jou is het inderdaad een herkenbaar verhaal.
Vroeger waren er in onze regio maar weinig mensen die een auto hadden en dan was dat ook minder een issue. Tegenwoordig heeft bijna iedereen een auto en de meesten willen zo dicht mogelijk bij de deur parkeren.
LikeLiked by 1 person
Ja, hier zullen bewoners aan hun conditie moeten blijven werken. 🙂
LikeLiked by 1 person
Wat een mooi gebied. Daar kan be nog leven met de natuur uiteraard met de voor- en nadelen. Dikke verrassing al die ganzen! Wat een zicht.
LikeLiked by 1 person
Het is een mooi gebied en ik besefte mij onlangs dat ik er te lang niet was geweest. Binnenkort ga ik nog een keer en wandel dan langs een ander deel in dat gebied.
In de regel vliegen de opvliegende ganzen bij mij vandaan, deze keer vlogen ze naar mij toe en recht over mij heen. Dat was een bijzondere ervaring. Ik was nog wel even bang voor ganzenpoep op mijn hoofd. 😉
LikeLiked by 1 person
Lijkt me een schitterend gebied. Dat risico zat er natuurlijk in 😀
LikeLiked by 1 person
Wat een ‘rotfoto’s’…….
Nee hoor ze zijn weer prachtig, vooral met het spiegelende water en de schapenwolken.
Fijn weekend !
LikeLiked by 1 person
😉
Dank je wel. Ook voor jullie een fijn weekend gewenst.
LikeLiked by 1 person
Een uniek gebied wat een rottige achtergrond heeft, maar nu met andere ogen heel waardevol is. Mooi in beeld gebracht waarom we er zuinig op zouden moeten zijn.
LikeLiked by 1 person
Dat harde werken van vroeger onder armoedige omstandigheden heeft ons prachtige natuurgebieden gebracht. Jammer dat de harde werkers van toen er nu niet meer van kunnen genieten.
LikeLike
Heerlijk mee genoten dankzij jouw mooie foto’s. Sommige zijn in mijn ogen echte postkaarten. En wat een heerlijk verrassend moment nog op het laatste, met die opvliegende ganzen. Echt prachtig Jetske!
LikeLiked by 1 person
Dank je wel, Hilde.
LikeLike