We blijven nog even aan de Alddyk. Daar waar Jan en ik de dijkcoupures hebben gefotografeerd. Onderaan de dijk stond een zitje. Ik heb er even gezeten, maar dat zat niet echt aangenaam. Het was meer liggen dan zitten…

Op het tafeltje lag dit bordje.

Vanaf de dijk keek een geit ons belangstellend toe.

Ik besloot de geit van dichtbij te bekijken. De geit dacht er ook zo over…

Veiligheidshalve deed ik een stapje achteruit, zodat ik buiten het bereik van de horens bleef.

Nadat we elkaar een tijdje goed hadden geobserveerd ging de geit verder met grazen en liet ik mijn blik langs de dijk glijden.

De geit keek nog één keer mooi naar de camera. Ik dacht terug aan mijn kinderjaren, we zijn namelijk groot geworden met geitenmelk van onze eigen geiten.
