In dit bericht schreef ik over de sneeuwgorzen die ik gefotografeerde op de Eierlandse Dam op Texel. Zie Google Maps.

De Eierlands Dam is een strekdam in zee. Door deze strekdam wordt de sterke stroming afgebogen met als gevolg dat aan beide zijden van de dam nieuw strand ontstaat. Bij eb is het strand bij de vuurtoren bijna een kilometer breed. Het breedste strand van Texel. Zie deze site voor een filmpje over de aanleg van de dam.

Ik wandelde verder over de strekdam richting de Noordzee. Daar trof ik een aantal zilvermeeuwen in diverse verschijningen. De zilvermeeuw kent vier leeftijdsgroepen waarbij het verenkleed verschilt per levensjaar. Op de derde foto staat een volwassen zilvermeeuw. Op de site van Waarneming kun je lezen hoe lastig determinatie kan zijn.

Naast de Dam stond in ondiep water een kokmeeuw. In winterkleed ontbreekt de bruine kap. Aan weerszijden van de kop blijft een donker vlekje over, het lijkt net een koptelefoontje.

De kringen in het water verraadde het ritmisch trappelen. Ondertussen tuurde de meeuw naar het opdwarrelende zand en beweging in het water. En dan een snelle duik, weer een hapje bemachtigd… of niet.