Op een zaterdag met grijs weer was ik in vogelkijkhut Skiere Goes in Easterskar. Ik was daar in de hoop om een waterral te zien en te fotograferen. Dat is helaas niet gelukt. Voor de rest viel er ook weinig te beleven. De vogels die er waren zaten ver weg.
Net op het moment dat ik wilde vertrekken kwam er een zilverreiger aangevlogen. De mooie sierlijke vogel landde vlak voor de kijkhut. De reiger schudde zich eerst even lekker uit…
…om vervolgens rustig stappend de omgeving te verkennen.
De zilverreiger wandelde naar dieper water om daar te foerageren.
Schijnbaar was dat niet helemaal de goede plek, want de reiger wandelde verder naar de, met riet bedekte, oever.
Voor mij was dat minder gunstig. Toch lukte het om tussen het riet door de zilverreiger nog een aantal keren in beeld te krijgen.
Ik vind het zo opvallend en mooi dat de zilverreiger zo keurig wit verenkleed heeft.
Nadat de zilverreiger de rietoever had afgestruind vloog hij even op om vervolgens iets verderop weer neer te strijken. Al foeragerend ging hij steeds verder bij de kijkhut vandaan.
Tijdens het fotograferen ontdekte ik dat de zilverreiger met enige regelmaat met de poten trappelde. Net zoals een kievit dat doet. Op internet leerde ik dat het een jachttechniek is. De zilverreiger trappelt met zijn poten om zo de visjes op te jagen. Ik maakte een filmpje van de zilverreiger. Op dat filmpje is dat trappelen ook een keer te zien.
Schrijven met Licht 