In deze periode hebben we te maken met extreem hoog water. Elf waterschappen hebben opgeschaald. Met name in het oosten zijn extra mensen en middelen ingezet. Zo zijn rond de Regge, Dinkel en Vecht waterstanden gemeten die eens in de tien jaar voorkomen. De waterschappen blijven dag en nacht aan het werk om het water in goede banen te leiden en zo snel mogelijk af te voeren…

Op tweede kerstdag ging ik al vroeg op pad om foto’s van te maken van het hoge water. Tijdens mijn wandeling over de Gennerdijk zag ik in de verte een bijzonder tafereel.

Op twee stukken hoger gelegen land stond een kudde koeien omringd door water. Aanvankelijk was ik verontwaardigd. Dit leek me niet de bedoeling…

Terwijl ik daar stond te fotograferen kwam de boer aanrijden met voer voor de koeien. Ik raakte men hem in gesprek. Door vragen te stellen kwam ik erachter wat de achtergrond was van wat ik daar zag. Mijn verontwaardiging verdween. Ik had teveel door de ogen van een onwetende burger gekeken…

Deze koeien zijn van het ras Belted Galloway. De Belted Galloway is goed aangepast aan barre klimatologische omstandigheden, heuvelachtig terrein en ruige begrazing op grof gras;  Het is normaal dat het vee de hele winter buiten blijft, ongeacht het weer. Zou je deze koeien op stal zetten dan gaan ze dood door de warmte. De boer zorgt dat ze voldoende eten hebben. De koeien staan en liggen er ontspannen bij. Ze eten, drinken en herkauwen. Dat is voor de boer een teken dat het goed gaat. In deze uiterwaarden is het gebruikelijk dat het hoog water wordt, alleen op dat moment is het extremer.

De kudde omringd door het hoge water geeft veel bekijks. Bijna alle voorbijgangers stoppen om foto’s te maken. Omdat de boer best lang bezig was bij de koeien hield ik het voor gezien en wandelde terug richting de auto. Toen ik mij nog een keer omdraaide zag ik dat enkele koeien het water inliepen. De boer had al verteld dat dat een normaal patroon is van de koeien en dat het geen kwaad kon. Het is daar niet diep en ze kunnen niet meegesleurd worden door stromend water. Na hun verkenningstochtje stapten de Galloways weer in alle rust terug naar hun eiland.

Na bovenstaande gebeurtenis kwam de boer intussen weer mijn kant oprijden. Nadat hij het hek achter zich gesloten had maakten we wederom een praatje. Nu gingen we wat dieper in op het leven als boer. Over gebeurtenissen ‘in het voorhuis en achterhuis’. Over boer versus burger. Over het vergrootglas waaronder een boer ligt.

Uitzonderingen daargelaten, maar ik ga er nog steeds vanuit dat alle boeren goed voor hun dieren zorgen. Terwijl ik die nacht in mijn warme bedje kon blijven liggen zou deze boer nog een paar keer bij zijn kudde gaan kijken.