In deze periode hebben we te maken met extreem hoog water. Elf waterschappen hebben opgeschaald. Met name in het oosten zijn extra mensen en middelen ingezet. Zo zijn rond de Regge, Dinkel en Vecht waterstanden gemeten die eens in de tien jaar voorkomen. De waterschappen blijven dag en nacht aan het werk om het water in goede banen te leiden en zo snel mogelijk af te voeren…

Op tweede kerstdag ging ik vroeg op pad om foto’s te maken van het hoge waterpeil. Vanaf de uiterwaarden van het Zwarte Water reed ik door naar de Vecht. In buurtschap Genne kon ik mijn auto parkeren op een verhard gedeelte naast de doorgaande weg.

Het water van de Vecht heeft tot aan de ruimte tot aan de dijk ingenomen. Dat betekent voor deze mensen dat ze voorlopig niet in hun achtertuin kunnen komen.

De overstroming van de Vecht is een zegen voor de natuur. De Vecht heeft kalkrijk water. Tijdens overstromingen stroomt het door de kalkarme en inmiddels sterk verzuurde zandgronden van Oost-Nederland. Het is afkomstig van kalksteenlagen die in het Duitse brongebied in de ondergrond zitten. Bij elke overstroming bleef een klein beetje van het Duitse kalk achter op het voedselarme zand. Dat vormde een uniek milieu, met een hoge soortenrijkdom. De typische natuur van het Vechtdal is van die kleine beetjes kalk afhankelijk. Dat zijn de oeroude ‘koelanden’, stroomdalgraslanden die ‘s zomers paars en roze kleuren van de tijm en steenanjer, aangevuld met blauwe knoop, geel walstro en nog tientallen andere kenmerkende bloemen. Bron is deze site.

Van de Vecht reed ik door de IJssel, wordt vervolgd.