De grote zaagbekken waren niet gediend van toenadering van mensen. Als ik te dichtbij kwam gingen ze op de vleugels om vervolgens een eindje verder weer neer te strijken. Ik trok de camera mee met hun vluchtbeweging. Bij onderstaande foto vlogen ze voor de zon langs. Zoveel licht in één keer door de zoeker was wel schrikken. Overigens ook niet ongevaarlijk voor de ogen. Aan onderstaande originele foto heb ik bewust niets gewijzigd qua belichting, zodat het effect zichtbaar blijft.

Dank voor jullie lieve en ondersteunende woorden in mijn vorige bericht. We zitten weer in rustiger vaarwater en dat geeft weer vleugels…