In de afgelopen jaren ging ik meerdere keren naar Wagejot om daar de grote sterns te fotograferen die daar broedden op diverse eilandjes. In Wagejot broedden er ieder jaar pakweg 1100 broedpaartjes. Ik kon daar dan uren zitten met als grootste uitdaging om ze in vlucht te fotograferen met een visje in de snavel. In juni 2021 maakte ik deze serie.

In juni 2022 sloeg het noodlot toe. In dat jaar is door vogelgriep het complete broedseizoen van de Grote Stern op Texel mislukt. Bron is deze site. In 2023 was er gelukkig weer enig herstel. Met zo’n 19.000 broedparen was dat de helft ten opzicht van de voorgaande jaren. Wat ook hoopvol was dat er in dat broedseizoen vrijwel geen sterfte was door vogelgriep. Er is wel een verschuiving geweest van kolonies. Op Texel broeden ze nu op de Prins Hendrik Zanddijk en niet meer bij Wagejot. Vanuit het uitkijkpunt bij de Prins Hendrik Zanddijk zitten de sterns te ver weg om ze te fotograferen.

Maar nu terug naar Wagejot. Ook al is het daar stil geworden door de afwezigheid van de kolonie grote sterns, er valt daar nog genoeg te beleven.

Zoals de aanwezigheid van deze bonte strandloper. Al foeragerend ging de strandloper van het ene naar het andere eilandje. Daar aangekomen was er een moment van rust afgewisseld door wat poetswerk.

Terwijl de bonte strandloper zich daar stond te poetsen stapte er een steenloper van het eilandje het water in. Deze steenloper ging daar uitgebreid een bad nemen.

De steenloper nam geen halve maatregelen, het werd een grote beurt. Na het badderen liep de steenloper met gespreide vleugels terug naar de oever.

Daar vleide de vogel zich tussen de andere steenloper. Toen zag ik pas de grote groep steenlopers tussen het groen die ik daarvoor niet had gezien toen ik de rechter foto maakte.