Tijdens ons verblijf op Texel maakten we zoals gebruikelijk een wandeling door de Slufter.

De Slufter is een uniek gebied dat in open verbinding staat met de Noordzee. Na een aantal mislukte pogingen om er een landbouwpolder van te maken, werd aan het begin van de 20e eeuw besloten het zeegat open te laten. Het Sluftergebied bestaat uit een krekenstelsel dat soms na een storm onder water staat.

Op en rond het drukste voetpad scharrelde een graspieper met een rups in de snavel. Het lekkere hapje was wellicht voor de jongen bedoeld.

In het duin aan de rechterkant hadden oeverzwaluwen hun nestjes gemaakt. Het is me niet gelukt om een oeverzwaluw te ‘betrappen’ op het in- en uitvliegen van een nest.

Om de hoek van de oeverzwaluwwand lagen een paar dames te lezen. Vlak achter hen bevond zich ook nog een nest van oeverzwaluwen. Van tijd tot tijd vlogen de vogels om hun hoofd. Het was grappig om te zien hoe de dames dat doorkregen en opkeken van hun boek. Hoeveel vogels zien jullie vliegen op foto 2 en op foto 3?