Vandaag varen we verder door de Wieden. Niet op zo’n sportieve manier zoals deze supper, wij verplaatsten ons gemotoriseerd.

Tijdens onze vaartocht zagen we libellen vliegen. Naar mijn idee zijn het er dit jaar weer minder dan in eerdere jaren. Aan dit paartje gewone oeverlibel zal het niet liggen, zij werkten driftig aan hun nageslacht.

Nadat het mannetje zijn taak had verricht vloog hij er vandoor.

Het woord was nu aan het vrouwtje. Ze ging haar eitjes afzetten op het blad van de waterlelie. Daarbij vloog ze steeds even op om daarna weer op hetzelfde blad te landden om het proces te vervolgen.