Een paar weken geleden gingen mijn fotomaatje, Jan en ik op pad in het prachtige Fryslân. Op mijn verzoek begonnen we onze fotokuier op It Eilân, een uniek natuurgebied bij Goëngahuizen. Zie Google Maps. Een voetgangersbrug vormt een van de verbindingen tussen het vaste land en het eiland. Terwijl we over de brug liepen genoten we van de rust en de weidse uitzichten over het water en de omliggende natuur.

Op internet kwam ik een interessante pagina van It Fryske Gea tegen waarop de geschiedenis van It Eilân uitgebreid wordt beschreven. Deze pagina is prachtig geïllustreerd met oude foto’s die een bijzondere inkijk geven in het verleden van dit unieke gebied. Op een van de foto’s is te zien hoe de pont werd gebruikt om zwaar materieel over te zetten. Het is fascinerend dat de pont en de bijbehorende lier, voor zover ik kan zien, nog steeds dezelfde lijken te zijn.

It Eilân is een uitgestrekt natuurgebied van 230 hectare waar je heerlijk kunt wandelen en genieten van de rust en de natuur. Het gebied is opgedeeld in twee delen met elk een eigen karakter.

It Eilân-West bestaat uit een moeraslandschap en graslanden. Het moerasgedeelte kenmerkt zich door ondiepe waterpartijen, omzoomd door brede randen van waterriet en grote lisdodde. In de lente kleuren de waterpartijen prachtig geel door de massaal bloeiende moerasandijvie. Dit deel is een paradijs voor typische moerasvogels zoals de roerdomp, porseleinhoen en bruine kiekendief, die hier broeden tussen rietzangers, kleine karekieten en sprinkhaanzangers.

It Eilân-East bestaat uit kruidenrijk grasland met een duidelijk herkenbaar greppelpatroon. In het voorjaar houdt It Fryske Gea het waterpeil zo hoog mogelijk om het gebied aantrekkelijk te maken voor weidevogels zoals kieviten, grutto’s en tureluurs. Waar mogelijk worden de greppels gevuld met water en ontstaat er een plas-draslandschap, ideaal voor de vogels. Dit deel van It Eilân heeft bovendien een belangrijke functie als retentiepolder: een overstroomgebied dat in periodes van extreem hoge waterstanden in de Friese boezem kan worden ingezet om wateroverlast te beperken.

De een na laatste keer dat Jan en ik samen op It Eilân waren was op 8 januari 2024. Het was toen aanzienlijk kouder; de temperatuur bleef de hele dag onder het vriespunt. Daarnaast speelde zich in Fryslân een andere situatie af: het waterpeil was zo hoog dat er overstromingsgevaar dreigde voor enkele dorpen. Om de druk op de kaden te verlichten besloot het waterschap om enkele retentiepolders onder water te zetten waaronder de polder van It Eilân. Jan wist het verschil in omstandigheden tussen dat jaar en deze keer prachtig in beeld te brengen in een serie foto’s op zijn weblog.

Kort nadat we waren vertrokken van de parkeerplaats bij It Eilân, besloot ik nog even te stoppen om de kronkelende weg en dito sloot vast te leggen. De uitgestrekte weilanden waren bezaaid met brandganzen.