Vandaag neem ik jullie mee in een actueler onderwerp: een uitstapje dat ik onlangs maakte samen met mijn fotomaatje. Jan reed op de iLark en ik op de e-bike. Jan laat op zijn weblog gedetailleerder zien hoe onze dag is verlopen; ik ga er wat sneller doorheen. Onze eerste stop was het haventje van De Veenhoop, waar we even de tijd namen om rond te kijken en foto’s te maken.

Tegenover het haventje staat een oude boerderij. Ernaast bevindt zich een klein huisje, dat vroeger vermoedelijk dienst deed als arbeiderswoning. De boerderij straalt iets uit van vervlogen tijden en heeft waarschijnlijk ooit aanzien gehad. Nu oogt het geheel wat vervallen, met sporen van vergane glorie die nog zichtbaar zijn.

In Nederland zijn veel boerderijen in vervallen staat door het stoppen van agrarische activiteiten, gebrek aan opvolging, financiële beperkingen en vergrijzing op het platteland. Boerderijen verliezen hun functie, worden moeilijk herbestemd en het onderhoud wordt daardoor uitgesteld of verwaarloosd. Vooral in krimpgebieden is dit een zichtbaar probleem. De activiteiten rond deze boerderij, met de authentieke pakjes hooi op het erf, doen denken aan een boerenbedrijf van een keuterboer.

Iets verderop ontmoetten we een boer die net zijn pinken had uitgeladen. Pinken zijn jonge vrouwelijke runderen van ongeveer één tot twee jaar oud die nog geen kalf hebben gekregen en dus nog geen melkkoe zijn. Eerst bleven de pinken dicht bij de boer staan. Toen hij met zijn tractor wegreed, liepen ze trouw met hem mee, totdat een hek hen tegenhield. Het was duidelijk: een boer kent zijn koeien, en de koeien kennen hun boer. 😉

Een paar honderd meter verderop nodigde een bloemrijke berm ons uit om weer even te stoppen. Het was een waar feest om te zien. De bloemen werden druk bezocht door verschillende vlinders. Een klein geaderd witje wilde wel voor mij poseren. Terwijl ik over de weg liep, probeerde ik een rietzanger op de foto te krijgen. De rietzanger liet zich prachtig horen en was af en toe ook even te zien, maar zodra ik mijn camera richtte, was de vogel alweer gevlogen.

Bij het gemaaltje aan de Bûtendiken stopten we opnieuw. Daar heb je een prachtig uitzicht over het water. Op een vlot in het water zaten visdiefjes met vermoedelijk jongen. Op een steen stond een nijlgans alsof hij de onbetwiste heer en meester van het gebied was.

De weg ging over in een schelpenpaadje. Achter elkaar reden we langs Molen Herkules, op weg naar de pont. Maar daarover vertel ik de volgende keer meer.