Op een zaterdag in april maakten Jan en ik een prachtige rondvaart door de Alde Feanen. De foto’s van die tocht deelde ik toen hier op mijn weblog. Het was een schitterende tocht waarbij we onder andere een zeearend zagen – een indrukwekkend gezicht! Tijdens die tocht vertelde Jan dat er ook avondrondvaarten worden georganiseerd. Dat leek mij ook erg leuk, en dat liet ik natuurlijk even weten. 😉

Een paar weken geleden verraste Jan me met een uitnodiging voor zo’n avondrondvaart. Wat het extra gezellig maakte is dat Aafje deze keer ook meeging. Het werd een bijzondere avond op het water, met een heel andere sfeer dan overdag.

Net als de vorige keer installeerden we ons eerst op het benedendek. Maar daar bleef ik dit keer niet lang zitten. Van de vorige tocht wist ik namelijk dat het mooiste plekje op de boot bovendeks en helemaal vooraan is. Daar heb je namelijk een prachtig uitzicht naar alle kanten. Ik hield alvast dat plekje vrij voor ons drieën en al snel kwamen Jan en Aafje ook naar boven om zich bij mij te voegen.

Het weer viel deze keer wat tegen – we kregen zelfs een paar spetters regen over ons heen. Ook stond er een stevige wind. Des te prettiger was het toen we een kleinere sloot invoeren, waar het wat beschutter was.

De woonark op de eerste foto leek me trouwens een echt opknappertje. En de boot op de tweede foto heb ik speciaal gefotografeerd voor mijn Belgische volgers: een vaartuig uit Gent met de Belgische vlag in top.

Het bewolkte weer leverde juist prachtige luchten op. Af en toe brak de bewolking even open en verscheen er een stukje blauwe lucht. Mooi om te zien hoe het uitzicht steeds veranderde, afhankelijk van welke kant je opkeek.

De vorige keer liet ik allerlei mooie én minder mooie optrekjes zien. Deze keer beperk ik me tot: ‘De Keet’. Daar was duidelijk iemand thuis, want de vlag hing in top. In de Alde Feanen – en op meer plekken in Friesland – is het een gewoonte dat bewoners van huisjes, woonarken of recreatiewoningen de vlag in top hangen als ze aanwezig zijn. Het is een informele manier om te laten zien dat er iemand “thuis” is. Vooral bij moeilijk bereikbare of afgelegen plekjes, zoals huisjes aan het water, is dit een handig signaal voor voorbijvarenden, buren of bekenden.

Het hek bij de ‘oprit’ stond wel open, maar het was uiteraard niet de bedoeling om daar naar binnen te varen.

Op dat moment lukte het me om een langsvliegende zwarte stern vast te leggen.

De gids gaf een demonstratie hoe je van pitriet een lont kunt maken. Een verrassend simpel maar doeltreffend techniekje! Op de website van It Fryske Gea kun je er ook over lezen.

We hebben een tijdje stilgelegen bij het nest van de zeearenden. De jongen waren inmiddels zo groot dat ze elk moment konden uitvliegen. Het was prachtig om te zien dat er een volwassen zeearend op het nest stond. Helaas zorgden het donkere weer en de grote afstand ervoor dat ik er geen mooie foto’s van heb kunnen maken. Daarom laat ik jullie in plaats daarvan een foto zien van de skyline van Leeuwarden, met een koppel koeien op de voorgrond, een typisch Fries plaatje!

We kwamen langs een kolonie kokmeeuwen, waarvan de jongen al behoorlijk groot waren. Voor zover ik weet heb ik nog nooit eerder jonge kokmeeuwen op de foto gezet. Ik vind het verenkleed van de jongen bijzonder mooi getekend, wat je goed kunt zien bij het jong op de vierde foto.

Na een winderige etappe kwamen we weer in rustig binnenwater. Ik begon deze serie met een foto van een vervallen woonark en sluit af met een huis met een prachtig nieuw rieten dak. Jan en Aafje, heel erg bedankt voor de heerlijke maaltijd vooraf en de mooie, gezellige rondvaart. ❤️