Gisterochtend zaten mijn man en ik achter het voorraam koffie te drinken toen ons oog viel op de toverhazelaar. Hij staat in bloei! De struik staat naast onze oprit, maar ondanks het dagelijks in- en uitstappen was het ons nog niet opgevallen. De gele bloemetjes mengen zich subtiel met de geelgekleurde herfstbladeren, waardoor ze bijna wegvallen.

Dat de toverhazelaar nu al in bloei staat, is best bijzonder. Normaal gesproken bloeit hij pas in de winter. Uit nieuwsgierigheid ben ik eens op internet gaan kijken en ook even door mijn oude weblogberichten gebladerd. Daar kwam ik een bericht tegen uit oktober 2013, waarin ik schreef over de bloei in de herfst van dezelfde toverhazelaar. In dat bericht verwijs ik naar eerdere foto’s waarbij de toverhazelaar toch echt in de winter bloeit. In februari 2010: de bloemetjes bedekt met sneeuw en in januari 2011: de bloei met rijp

Voor de onverwachte bloei in de herfst vond ik een mogelijke verklaring. Stress, zoals droogte of extreme weersomstandigheden kan ervoor zorgen dat een struik eerder of juist uitbundiger dan normaal gaat bloeien: een soort overlevingsmechanisme. Ook bij toverhazelaars wordt dat af en toe gezien. Als de struik bijvoorbeeld een droge zomer heeft doorgemaakt, kan hij in de vroege herfst onverwacht tot bloei komen.

Overigens dankt de toverhazelaar zijn naam niet aan de ‘betoverende’ bloesem, maar aan het gebruik van de gevorkte takken. Europese immigranten gebruikten de takken van de Noord-Amerikaanse soort Hamamelis virginiana L. namelijk als wichelroede. Hoewel de toverhazelaar geen familie is van onze gewone hazelaar, kreeg hij de Engelse naam witch hazel vanwege de gelijkenis met de Europese hazelnoot. Vandaar dus ook onze Nederlandse naam: toverhazelaar. Bron is deze site.

Toen ik de toverhazelaar van dichtbij bekeek, viel me iets op: op verschillende takken groeien mossen en korstmossen. Gelukkig hebben die over het algemeen geen negatieve invloed op de gezondheid van de plant. Volgens ObsIdentify gaat het om klein en groot dooiermos en kapjesvingermos. Samen met de gele bloemetjes maakt dat de toverhazelaar nog kleurrijker. 😉