Tijdens ons verblijf op Texel keek ik meerdere keren per dag op de website van Texel Waarneming. Texel is werkelijk een vogeleiland bij uitstek, en vooral tijdens de voorjaars- en najaarstrek is het een waar paradijs voor vogelaars. Als amateur vogelaar probeer ik af en toe een zeldzame vogel te spotten, al is het soms een flinke uitdaging.

Op een bewolkte dag besloot ik naar de veerhaven te gaan, omdat ik had gelezen dat daar de kleine kokmeeuw was gespot. Deze vogel is namelijk zeer zeldzaam op Texel. Toen ik aankwam, bleek ik niet de enige te zijn die daar zo over dacht. De kleine kokmeeuw vliegt, net als de gewone kokmeeuw, vaak mee met de veerboot. Dit komt doordat ze gevoerd worden met stukjes brood door passagiers.

In afwachting van de komst van de veerboot zoomde ik in op een aantal boten op de Waddenzee. De schittering op het water was een toegift.

De vogelaars verenigd in een groepsapp vertelden me dat de kleine kokmeeuw op dat moment was gesignaleerd in Den Helder en dat hij met de veerboot onze kant op kwam. Op datzelfde moment vertrok de veerboot van Texel naar Den Helder. Halverwege het Marsdiep stak de kleine kokmeeuw echter over van de ene naar de andere veerboot en ging weer terug naar Den Helder. Dus stonden we daar voor niets te kijken. Ik besloot het voor gezien te houden en verwijs voor een afbeelding van de kleine kokmeeuw naar de website van Wekelijkse Vogelradar.

Naast de veerhaven ligt een duinenrij met allerlei soorten bessenstruiken. Hier bevindt zich ook het NIOZ (Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee). Boven onze hoofden trokken honderden kramsvogels en koperwieken voorbij. Tussendoor doken ze de struiken in om zich te vergrijpen aan de overvloedige bessen.

Het leek me een mooie uitdaging om een vogel te fotograferen die zich tegoed deed aan de bessen. Dat was echter niet makkelijk, want vaak zaten ze ver weg of verstopt achter de takken en bessen. Uiteindelijk is het me toch gelukt om een paar keer een koperwiek redelijk goed vast te leggen.