Tijdens ons verblijf op Texel brachten we meerdere keren een bezoek aan de haven van Oudeschild. Op een van die momenten hadden we geluk: boven het dorp tekende zich een regenboog af. Iets verder naar het zuiden zag de lucht er totaal anders uit, met grote stukken helderblauwe hemel die een mooi contrast vormden met de donkere wolken boven de haven.

De haven van Oudeschild werd tot 1962 gebruikt door de Texel’s Eigen Stoomboot Onderneming (TESO). De geschiedenis van Oudeschild (door eilanders ook wel Skil genoemd) is indrukwekkend. In de Gouden Eeuw was het dorp een haven van groot belang, dankzij de nabijgelegen Rede van Texel. Hier lagen VOC-schepen voor anker om op gunstige wind te wachten voordat zij de wereldzeeën trotseerden. Vanuit Skil werden de schepen bevoorraad met proviand, zoals vers water en voedsel. Zie deze website.

Nadat we op de kop van de haven flink waren uitgewaaid, stapten we weer in de auto en reden we naar de andere kant van de haven. Dat is een gedeelte waar we normaal gesproken nauwelijks komen. Vanaf daar krijg je een heel andere kijk op de haven.

Aan deze kant van de haven worden suikerbieten in een schip geladen, waarna ze per schip worden vervoerd naar Hoogkerk in de provincie Groningen. Vervoer over water is een duurzamer alternatief dan transport over de weg. Meer informatie hierover is te vinden op de website van Cosun Beet Company.

Het was al onstuimig op de Waddenzee; storm Benjamin was in aantocht. De volgende ochtend maakte ik deze fotoserie van het hoge water in de haven van Oudeschild.