De meeste middagen gingen we relaxen en lezen op een ligbed in de tuin van het hotel. We hoefden niet bang te zijn dat we geen plekje konden bemachtigen, er was volop ruimte. We lagen meestal in de hoek vlak naast de palmen en met uitzicht op zee. Omdat er steeds vaker huidkanker wordt gediagnostiseerd liggen we overigens alleen nog in de schaduw.
Naast de palmen stonden struiken. Ik weet niet hoe ze heten, maar ze deden me denken aan rhododendrons. De struiken zaten onder de spint. Dat leverde voor de bijen en andere insecten een lekker hapje op. Met de bridgecamera in de macrostand heb ik een fotoserie gemaakt. Terwijl ik ‘op jacht’ was naar de bijen ontdekte ik een Europese bidsprinkhaan.
Aan het einde van de middag trokken we ons meestal terug op ons balkon met uitzicht op de Kretenzische Zee. Op een middag voer er een vissersbootje langs. Gelukkig lag de camera voor het grijpen.
Een van de fotoseries die ik ben kwijtgeraakt is de serie die ik maakte in Efeze (Ephesus). Als inleiding op dit onderwerp heb ik daarom een tweetal foto’s uit het Efeze-archief van 2019 gehaald…
Efeze heeft voor ons een bijzondere betekenis. Het is namelijk een bekende plaats uit de Bijbel. Apostel Paulus bracht meermalen een bezoek aan deze plaats tijdens zijn zendingsreizen. Zie ook deze site. We zijn daar al meerdere keren geweest en ik heb daar dan ook al een meerdere fotoseries van. Toch is het ieder jaar weer anders. De opgravingen gaan door en we zien iedere keer toch weer andere dingen. Dit jaar zijn we bijvoorbeeld voor het eerst in het overdekte Terrassenhuis geweest. Dat was heel mooi en indrukwekkend. Het spijt me dan ook enorm dat die fotoserie is verdwenen…
De foto’s die horen bij het onderwerp, de Europese bidsprinkhaan zaten in een andere map. De inhoud van deze map is dus bewaard gebleven. We wandelden door Efeze toen ik iets zag liggen op het pad. Het leek op een takje totdat….
…het zich bewoog. Ik ging door de knieën hield mijn Nikon met macro-instelling dichtbij het ‘vreemde wezen’. Later op de computer kon ik het beestje determineren als een Europese bidsprinkhaan. Een zwanger vrouwtje. Bidsprinkhanen hebben de typische gewoonte om het voorste potenpaar in rust voor zich uit te houden, waarbij de dij en scheenbeen zijn samengeklapt. Hieraan is het eerste deel van de Nederlandstalige naam bidsprinkhanen te danken.
De benaming, sprinkhaan is misleidend, want het zijn geen echte sprinkhanen. Ze zijn nauwer verwant aan kakkerlakken dan aan rechtvleugeligen waartoe de sprinkhanen behoren. Bidsprinkhanen onderscheiden zich van de rechtvleugeligen doordat ze zonder uitzondering carnivoor; ze staan bekend als vraatzuchtig en kannibalistisch. Het mannetje kan na de voortplanting opgegeten worden door het vrouwtje. Wanneer de eieren ontwikkelen, zwelt het achterlijf van het vrouwtje op en heeft zij extra voedingsstoffen nodig. Bidsprinkhanen hebben altijd een opgerichte lichaamshouding en nooit een kruipende, zoals bij sprinkhanen, kakkerlakken en krekels het geval is. Bron is deze site.
De Europese bidsprinkhaan komt algemeen voor in met name de zuidelijke delen van Europa, rond de Middellandse Zee. Door hun goede camouflage zijn ze echter niet zo eenvoudig te ontdekken. Het is wel bijzonder dat er uitgerekend in Efeze een bidsprinkhaan op ons pad kwam…
Schrijven met Licht 