We brachten tijdens onze vakantie een bezoek aan het Romeinse Efeze. Ook in 2017 en in 2018 waren we daar. Ik schreef daarover op mijn weblog, zie hier en hier
Ook deze keer heb ik geprobeerd om een andere fotoserie te maken dan de voorgaande jaren.
Er werd driftig gefotografeerd en geschreven.
De meeste toeristen worden in groepen rondgeleid met een gids. De gidsen hebben een herkenningsteken aan een stokje. Op deze manier is de gids in de mensenmenigte gedwongen terug te vinden door de afgedwaalde toeristen die bij hem horen. Deze gids ‘betrapte’ mij op het maken van een portretfoto.
Efeze is de meest bezochte bezienswaardigheid van het land. Op sommige momenten kon je dat wel merken. Op andere momenten was de straat uitgestorven, zoals in de Marmeren Straat.
De Bibliotheek van Celsus wordt geroemd als een van de mooiste en bekendste gebouwen die zijn overgebleven uit de oude Grieks-Romeinse tijd. De bibliotheek werd gebouwd op het oosten geproduceerd het ochtendlicht de bibliotheek in zou vallen. De leeszaal zelf was bekleed met marmer en in nissen in de muren werden ongeveer 12.000 perkamentrollen bewaard. In 2017 hadden we een informatieboekje gekocht over deze opgraving. In het boekje zitten een aantal doorzichtige bladzijden die je over het huidige gebouw kunt leggen. Op die manier krijg je een indruk hoe het er ooit heeft uitgezien.
Er is in de toekomst nog genoeg werk te verzetten.
Dit jaar klom ik voor het eerst naar het hoogste punt in het Groot Theater. Dit theater is een van de grootste bouwwerken uit de antieke tijd. Vanaf dit punt had ik een prachtig uitzicht Op de achtergrond ligt de Havenstraat.
Een priester en een kat keken uit over de straat.