Catspoolder, witjes en lieveheersbeestjes

Een paar weken geleden was ik op stap met Jan. Deze keer was hij te gast bij ons thuis. Na de koffie vertrokken we op verzoek van Jan naar het wolvenmonument in De Lendevallei. Jan heeft daar een bericht over geplaatst op zijn weblog. Na de fotoserie bij het wolvenmonument stelde Jan voor om naar een kijkhut in de buurt te gaan…

Dat was kijkhut De Catskieker. Ik was daar een aantal malen alleen geweest en het was leuk om daar nu samen met Jan te zijn.

Buiten de kijkhut stonden nog vele distels in bloei. Op de zonnige dag vlogen er ook nog veel witjes rond. Terwijl Jan zich vermaakte binnen de kijkhut heb ik een tijdje rond de distels en de witjes gestruind.

Toen ik onderstaand witje op de foto zette ontdekte ik ook enkele lieveheersbeestjes. Toen ik beter keek ontdekte ik er veel meer. Op internet las ik dat het ging om het Aziatisch lieveheersbeestje, waarbij meerdere varianten te zien waren.

Nog een laatste blik over de plas voordat we onze weg vervolgen naar onze volgende stop. Ik hanteer overigens geen chronologische tijdsvolgorde.

Passiflora

In de zomer hadden we tropische temperaturen en extreme droogte. In het najaar fikse regenbuien en hagel. Het maakt de passiflora niet uit. Deze plant bloeit maar door. Iedere dag komen er weer knoppen uit. Prachtig om te zien.

De bloemen schitteren in het zonnetje.

En kwam zelfs nog een bij kijken of er nog wat lekkers te halen viel. De bij bleek te snel voor mijn sluitertijd…

Zon en regenbuien wisselden elkaar af. Voor mij een mooie gelegenheid om er foto’s van te maken.

Ook de groene vliegen weten deze bloemen te waarderen.

Groene specht

‘Onze groene tuinspecht’ laat zich vaak horen, maar niet makkelijk fotograferen. Tot op een dag de specht iets lekkers had gevonden in onze voortuin. Mij man waarschuwde mij vanaf de benedenverdieping. Ik heb de foto’s gemaakt vanuit een slaapkamer op de bovenverdieping. De foto’s zijn genomen door HR++ glas.

De specht wisselde het zoeken af met het om zich heen kijken of er geen gevaar dreigde.

De groene specht zoekt het voedsel op de grond. Op het menu staat vooral de grote mier. Zo te zien was het daar een goed foerageerplekje tussen de wortels van de oude boomstronk.

Toen ik voldoende foto’s had genomen van de bovenverdieping ben ik via de achterdeur naar buiten gegaan en via de zijkant van het huis naar voren geslopen. Hoewel de specht mij niet kon zien rook deze gelijk onraad. Dat zal komen door de opvliegende tuinvogels die ik tijdens mijn sluiptocht had doen opschrikken.

De groene specht hipte bij mij vandaan…

… om vervolgens weg te vliegen. Ondanks de hoge ISO en korte sluitertijd was de sluitertijd nog niet kort genoeg om de wegvliegende specht scherp in beeld te krijgen. Ook al is de foto niet scherp ik laat deze toch hier zien vanwege het mooie verenkleed in vlucht.

Maargies Hoeve en het kleinste kerkje

Nadat ik drie zakken met valappels had afgeleverd bij het theehuis op de Maargies Hoeve maakte ik een rondgang over het terrein. Ik keek mijn ogen uit zoveel moois en creativiteit was daar te zien. Dit moet wel een geweldige plek zijn voor de cliënten om hier te mogen werken. Het meest in het oog springend vond ik het kleine kerkje. Dit kerkje moest ik maar even wat dichterbij gaan bekijken.

De Maargies Hoeve ‘claimt’ dat dit het kleinste kerkje van Nederland is. Het kerkje is met hulp van de eigen cliënten. Het kerkje heeft bij de opening in april 2014 de naam ‘Kallenkerkje’ gekregen. Het Kallenkerkje is niet verbonden aan een bepaald geloof: iedereen is er van harte welkom! En weet je wat zo mooi is aan dit kerkje, de deur zat niet op slot!

Het is een sfeervolle plek om tot rust te komen. Het kerkje biedt een podium voor kleine voorstellingen en concertjes. Het interieur is een bezienswaardigheid, ik heb dan ook de ogen uitgekeken. Sinds 2015 mag het kerkje ook officieel dienst doen als trouwlocatie. Heel geschikt voor mensen die hun trouwceremonie klein en intiem willen houden. In het kerkje is ruimte voor ongeveer 30 personen. 

Na de fotosessie in het kerkje wandelde ik verder naar een offertempeltje een eindje verderop. Op weg naar het tempeltje kwam ik langs een aantal treffende spreuken.

Het offertempeltje is gericht op het boeddhisme. Dat kan ook niet missen met het enorme Boeddhabeeld naast het tempeltje. Als volgeling van Christus ben ik niet goed op de hoogte van het boeddhisme, toch kan ik mij wel vinden in de meeste punten die op het bordje staan vermeld…

Tot slot nog een filmpje over het kleinste kerkje op RTV Oost.