Op 22 november keek ik vanuit de woonkamer naar de voortuin en zag meerdere koperwieken in de hoogstam perenboom. Vanuit de woonkamer maakte ik een aantal foto’s. Het was echter een bewolkte, grijze dag, wat het fotograferen van de koperwieken bemoeilijkte. Slechts één foto bleek acceptabel.

Sindsdien hield ik op zonnige dagen de perenboom in de voortuin goed in de gaten, in de hoop dat de koperwieken de boom opnieuw als pleisterplaats zouden gebruiken. Tot op de dag van vandaag heb ik ze echter niet meer gezien.

Tijdens mijn observaties van de vogels in de voortuin betrapte ik een gaai die op zoek was naar een lekker hapje. De foto’s van zijn gescharrel tussen de bladeren in een donker hoekje zijn helaas mislukt. Even later koos de gaai een beter plekje, en toen slaagde ik erin om onderstaande foto’s te maken.

Even later vloog de gaai naar een stenen muurtje, naar een zonnig plekje. Dat was echt een geluksmoment. Ook dit keer moest ik de foto’s vanuit de woonkamer maken. Gaaien zijn namelijk ongelooflijk schuw; zodra ik er zelfs maar aan denk om naar buiten te lopen, zijn ze al verdwenen.

Zijn laatste stop was een tak in de toverhazelaar, waarna hij wegvloog.