Op een mooie zondagmiddag maakte ik samen met gezinsleden een wandeling door het Uffelter Binnenveld. Dit prachtige natuurgebied ligt vlakbij en toch was ik er nog nooit geweest. Mijn man had de route een week eerder gelopen met de wandelgroep van de kerk en was zo enthousiast dat hij het mij graag wilde laten zien. Ook onze dochter en schoonzoon waren wel te porren voor een zondagmiddagwandeling. We begonnen bij de Clemenskerk in Havelte, waar de vredesvlag wapperde.

Onze gids was vergeten te vermelden dat witte schoenen niet de beste keuze was voor deze route. Al hadden ze dat natuurlijk zelf ook wel kunnen bedenken… 😉 Vooral op dit modderig pad werd dat wel duidelijk!

Het Uffelter Binnenveld behoort tot de oudste natuurgebieden van Het Drentse Landschap. In 1968 kocht rentmeester Dolf Gijtenbeek de eerste 42 hectare van de toenmalige gemeente Havelte. In de daaropvolgende jaren wist de stichting steeds meer ontgonnen percelen rondom dit gebied aan te kopen, waardoor een aaneengesloten natuurgebied kon ontstaan. Inmiddels beheert Het Drentse Landschap bijna 130 hectare in en rond het Uffelter Binnenveld.

Ook deze keer had ik mijn cameratas op wielen bij me, met daarin een camera met groothoeklens en een camera met telelens. Tijdens de wandeling, vooral op de modderige stukken, had ik daar even spijt van. Maar dat veranderde op het moment dat ik een ree in het open veld zag staan, toen kwam de telelens goed van pas. Omdat wij in de beschutting van het bos stonden, schrok het dier niet meteen van ons en kreeg ik de tijd om het te fotograferen.

Een ree heeft een lichtgekleurde vlek – de zogenaamde ‘spiegel’ – op de achterzijde. Bij vrouwtjes heeft deze vlek de vorm van een hart, terwijl je bij mannetjes eerder een boon kunt herkennen. Wat zien jullie erin: een hart of een boon?

Tijdens onze route passeerden we het Eupen Barchien (“open bergje”), een grafheuvel uit de Midden-Bronstijd. Zo’n 3.400 jaar geleden werd deze heuvel opgeworpen voor twee overledenen, die op hun rug in het veld werden neergelegd.

In 1946 was de toen 22-jarige archeoloog Tjalling Waterbolk uit Havelte, samen met medestudent Willem Glasbergen, de eerste die het Eupen Barchien wetenschappelijk onderzocht. Een bijzondere vondst bij de opgraving was een bronzen kokerbeitel, zorgvuldig opgeborgen in een leren foedraal als grafgift. De ontdekking van een bronzen gietvorm in de omgeving wijst erop dat hier bronsgieters woonden, die in staat waren dit soort voorwerpen te vervaardigen.

Onderweg stond ik regelmatig stil om te genieten van het prachtige uitzicht. Het warme bruin van de wintervegetatie, het groen van de dennenbomen en de blauwe lucht vormden een mooie combinatie. De rust en uitgestrektheid van het landschap maakten het plaatje compleet.

Wordt vervolgd.