Vandaag vervolg ik mijn fotoserie van het uitstapje met de fotografiegroep van de kerk. Na ons bezoek aan Martenastate reden we door naar het nabijgelegen Dekema State. Gelukkig stond de deur open en begonnen we met een bezoek aan het toilet, gevolgd door koffie op het gezellige terras. Daarna maakten we een rondgang door de prachtige tuin.

Dekema State is een historisch landgoed in Jelsum, Friesland, dat zijn oorsprong vindt in de 14e eeuw als versterkte stins. Door de eeuwen heen werd het uitgebreid en bewoond door adellijke families zoals Camstra, Dekema en Van Wageningen. In 1814 kreeg het zijn huidige vorm na een ingrijpende verbouwing. Sinds 1996 is het landgoed opengesteld voor publiek en wordt het beheerd door de Stichting Old Burger Weeshuis. Bezoekers kunnen het huis en de tuinen verkennen, die zijn ingericht in de stijl van de jaren 1930, en genieten van de rijke stinzenflora die in het voorjaar tot bloei komt.

De tuin is deels ommuurd, wat een beschutte sfeer creëert. Tegen de muren groeien leibomen, die op kunstige wijze zijn gesnoeid in diverse vormen. Dit wordt ook wel ‘levend kantwerk’ genoemd – een prachtige combinatie van natuur en ambacht. Op deze site kun je er alles over lezen.

We slenterden op ons gemak over de strakke tuinpaden. De ene na de andere fotograaf stopte om een mooi detail vast te leggen. We gingen regelmatig door de knieën om net dat ene bloemetje van dichtbij vast te leggen. Op een gegeven moment zag ik een akkerhommel tussen de bloemen zweven. Ik aarzelde geen moment en ging meteen “op jacht” met mijn camera. Binnen onze groep ben ik degene die altijd gefascineerd is door alles wat vliegt. Terwijl de anderen zich vooral op bloemen of doorkijkjes richtten, zat ik op de knieën voor de hommel.

Het Museumhuis was helaas gesloten op de vrijdag dat wij er waren. Terwijl we daar stonden, arriveerde de hovenier en begon met het snoeien en opbinden van het leifruit. Ik liep naar hem toe voor een praatje. Hij liet me zien hoe het opbinden in zijn werk ging en vertelde dat hij daarvoor speciale wilgentakjes gebruikte. Deze wilgenbomen groeien op het landgoed zelf.

Tevens tipte de man ons over een bijzonder toompje kippen dat zich achter het huisje op foto 5 bevond. Ik bedankte hem hartelijk voor de tip en we wandelden die kant op. De kippen en de haan waren inderdaad prachtig om te zien, maar het waren vooral de schattige kuikentjes die ons vertederden. In een hoekje stonden een aantal bijenkasten, waar de bijen af en aan vlogen. Wat fijn dat daar in elk geval nog bijen te zien waren…

Terwijl we daar stonden te genieten van de kleine kuikentjes, was het plotseling gedaan met de rust. Zonder dat we het van tevoren doorhadden, waren we beland in de NAVO-oefening Ramstein Flag. Met tussenpozen scheerden tientallen straaljagers over ons heen. Vanwege het enorme lawaai konden we elkaar nauwelijks nog verstaan. De medewerker had inmiddels zijn gehoorbeschermers opgezet. De kippen en kuikentjes trokken zich er echter niets van aan. Meer over deze oefening kun je lezen op de site van Omrop Fryslân.

Een van de leden maakte een filmpje van de overvliegende straaljagers.

https://videopress.com/v/iEmxMAoE?resizeToParent=true&cover=true&preloadContent=metadata&useAverageColor=true

Tijdens het rondje over het buitenste pad kwamen we langs een schattig prieeltje, verscholen tussen het groen. Even verderop graasden een aantal Zwartbles schapen met hun lammeren in de wei. Nadat we het rondje voltooid hadden, sloten we ons bezoek af met een foto van de grafzerk van Hette van Dekema en Reynsck van Camstra, een stukje tastbare geschiedenis op deze bijzondere plek.

We kijken terug op een prachtige en geslaagde middag.