Toen ik aankwam bij de Catspoele in de Dellebuursterheide, stonden er al een paar mensen. Vader en dochter, die ik daar al eerder was tegengekomen, herkende ik meteen en zij mij. Het was leuk om elkaar weer te zien en dezelfde passie, het fotograferen in de natuur te delen.

Samen speurden we het gebied af, op zoek naar ringslangen, levendbarende hagedissen en andere bijzondere dieren. Ik heb inmiddels wel gemerkt dat extra ogen echt een verschil maken…

Voor de vlonder lag een bultige begroeiing. Zulke drijvende of half-ondergedoken vegetatie – zoals waterplanten, riet of pollen gras – is een ideale schuilplaats voor poelkikkers, die graag bij elkaar zitten, vooral tijdens het voortplantingsseizoen.

De andere fotografen hadden al een poelkikker ontdekt. Ze wezen me vanaf een afstandje waar hij zat, maar hoe ik ook speurde, ik zag geen kikker. Uiteindelijk maakte ik op goed geluk een foto. Pas thuis, achter de computer, zag ik hem: een bruine kikker met groene strepen, verscholen tussen de vegetatie.

Zien jullie de kikker wel?

De redenen dat ze zich graag ophouden in zo’n bult zijn de volgende::

• Schuilplek: De begroeiing biedt bescherming tegen roofdieren.
• Zonplek: Ze zonnen graag op drijvende planten of op de rand van een bult, waar ze snel het water weer in kunnen glippen.
• Voortplanting: In het voorjaar verzamelen mannetjes zich vaak op gunstige plekken om te kwaken en vrouwtjes aan te trekken. Die “hoopjes” begroeiing zijn dan een soort kikkercafé.
• Jachtgebied: Tussen de planten vinden ze makkelijk prooi zoals insecten of larven.

Om jullie te helpen heb ik op onderstaande foto’s met een pijl aangegeven waar de poelkikker zich had verstopt. De tweede foto is een uitsnede van de eerste.

Op een gegeven moment zwom er een ringslang richting de bult. We keken gespannen toe: zou hij een kikker grijpen? Maar de slang zwom keurig om de bult heen en verdween iets verderop tussen de vegetatie. Wellicht was deze ringslang nog te jong om op kikkers te jagen. Jonge ringslangen voeden zich voornamelijk met slakken, wormen en insecten — zoals ook te lezen is op deze site.

De kikker op het zoekplaatje leek op de kikker op de eerste foto. Vanaf de vlonder, te zien op de tweede foto, heb ik een aantal poelkikkers kunnen fotograferen. Ze zaten vaak op een bedje van mos en waren zo goed zichtbaar.

Wordt vervolgd.