Zaterdagavond maakten we met een grote groep een onvergetelijke ballonvaart. We gingen met maar liefst vijf ballonnen tegelijk de lucht in. Maar voordat we konden opstijgen, moest er nog flink wat werk verzet worden. Ikzelf hoefde iets minder hard te werken, want ik had de eervolle taak om foto’s te maken. 😉
Eerst wordt de ballon uitgerold en gevuld met koude lucht. Daarna inspecteert de ballonvaarder – de ballon van binnenuit. Ondertussen worden alle touwen zorgvuldig ontwart en klaargelegd.
Zodra de ballon voldoende gevuld is met koude lucht, nemen vier vrijwilligers plaats in de mand om als contragewicht te dienen. Vervolgens wordt de lucht in de ballon verwarmd met een grote brander, en langzaam stijgt de ballon op.
Voor de veiligheid blijft de mand in eerste instantie met een touw verbonden aan de volgauto. Wanneer de ballon genoeg lift heeft, kantelt de mand langzaam in de rechtopstaande positie. Dit hele proces wordt goed in de gaten gehouden en begeleid door de overige passagiers.
De ballonnen stegen één voor één op. Wij waren als laatsten aan de beurt. Terwijl wij opstegen, werden we enthousiast uitgezwaaid – onder anderen door de kleinkinderen van mijn zus. “Dag oma! Dag oma! Dág óóóma!” riepen ze, terwijl ze druk stonden te zwaaien. Alsof ze oma voor het laatst zagen vertrekken naar een verre reis. Het was vertederend én een tikje dramatisch – precies zoals kinderen dat kunnen doen. ❤️
We stegen steeds hoger en hoger, terwijl het akkerbouwbedrijf van mijn zwager onder ons langzaam veranderde in een ‘miniatuurboerderij’. Het was bijzonder om te vertrekken vanaf bekend terrein en vervolgens recht over mijn geboortegrond te varen – een reis door het landschap van mijn herinneringen. We dreven rustig over het Steenwijkerdiep, het Woldlakebos, de Weerribben en de waterberging bij Wetering-Oost.
We lieten het open landbouwgebied achter ons en dreven langzaam een ander landschap binnen: het fraaie coulisselandschap van Steenwijkerwold, De Basse, Paasloo en Willemsoord.
We kwamen vlak langs ons dorp. Op de plek waar de rode pijl staat, ligt ons huis – heel klein van bovenaf, maar meteen herkenbaar. Wat een bijzonder gevoel om je eigen thuis van zo hoog te kunnen zien!
We hadden prachtig zicht; het leek alsof we eindeloos ver konden kijken. Op de vijfde foto is zelfs het Tjeukemeer te zien. De gele ballon lijkt daar al bijna te zijn aangekomen, maar schijn bedriegt – afstanden in de lucht zijn lastig in te schatten. Helemaal aan de horizon zagen we het IJsselmeer, met de rij windmolens als markante stippen tegen de verte.
Op de eerste foto zie je de trein rijden tussen Steenwijk en Wolvega, met daarachter de A32 die als een grijze streep door het landschap loopt. Op de tweede foto slingert het riviertje de Lende sierlijk door de weilanden, met Wolvega aan de horizon.
Eén van de ballonnen stak prachtig af tegen de lucht, die voortdurend van kleur en vorm veranderde – een spel van wolken en licht. In een weiland stond een kudde Friese paarden, waarschijnlijk zaten we hoog genoeg, want ze leken niet echt onder de indruk van onze ballon.
Even hing er een lichte nevel over het landschap in de verte, maar al snel trok de heiigheid op en tekende de horizon zich opnieuw scherp af.
Aan de andere kant van De Lende begonnen we langzaam te dalen. De ballonvaarder speurde aandachtig het landschap af, op zoek naar een geschikt weiland om te landen – een plek die niet alleen veilig was, maar ook bereikbaar voor de volgauto. Kort daarvoor had ze nog even de landingsinstructies herhaald: hoe we moesten staan en we ons moesten vasthouden. De landing verliep vlekkeloos; ze zette de mand keurig aan de grond. Op dat moment stapte de chauffeur van de volgauto naar de boer toe om ‘toestemming’ te vragen voor de landing op zijn land. Zoals gebruikelijk kreeg de boer een kleine attentie als dank voor zijn gastvrijheid.
Toen alles was opgeruimd – de ballon netjes ingepakt, de touwen opgerold – was het tijd voor het traditionele afsluitritueel: een glas champagne en de uitreiking van het luchtdoopcertificaat. Een mooie en gezellige afsluiting van een bijzondere avond in de lucht.
De afstand die we ongeveer hebben afgelegd is terug te zien op de afbeelding hieronder. Zie ook Google Maps. Door de windrichting en de thermiek verliep onze route natuurlijk niet in een rechte lijn – de ballon koos zijn eigen pad, geleid door de luchtstromen van die avond.
Met dank aan mijn zwager, die dit avontuur mogelijk maakte. Het was voor mij de tweede keer dat ik een ballonvaart heb gedaan, ik blijf het een geweldige ervaring vinden – het gevoel van stilte, het uitzicht, het langzaam zweven boven het landschap… het verveelt nooit.
Schrijven met Licht 
Dit is echt onvergetelijk!! Wij hebben zelf, nu iets meer dan 27 jaar geleden een ballonvaart gemaakt na ons huwelijksfeest, samen met onze twee getuigen. Sindsdien draag ik de titel Baron van Heino tot Punthorst 😉
Dat we in Punthorst geland zijn, had nogal wat voeten in de spreekwoordelijke aarde maar het liep achteraf goed af.
LikeLiked by 1 person
Haha, een mooi verhaal met een waardige titel. Van Heino naar Punthorst is wel een grotere afstand dan wij hebben afgelegd.
Welke uitdagingen kwamen jullie tegen bij de landing in Punthorst?
LikeLiked by 1 person
Wij zouden eigenlijk eerder landen, maar kwamem bij de landing te dicht bij een hoogspanningsleiding. Daardoor moesten wij eerst hoogte maken om ‘m daarna aan de grond te zetten, maar voordat zover bent.
Wij zijn op zaterdag vertrokken maar doordat wij dus niet direct konden landen, kwameb wij na zonsondergang in een weiland bij Punthorst terecht. Punthorst is gemeente Staphorst, dus na zonsondergang begint de Zondag.. De ballonvaarder mocht zijn ballon niet meenemen, omdat het Zondag was. Totdat wij de boer vertelde dat wij net getrouwd waren en de andere twee passagiers onze getuigen waren. Toeb brak het ijs, werden wij uitgenodigd in de keuken en kregen wij een heel verhaal over het huwelijk. Het echtpaar was, laat ik zeggen, op leeftijd en al heel erg lang getrouwd. De ballon mocht daarna ook mee.
LikeLiked by 1 person
Dat is nog eens een bijzonder verhaal en avontuur. Gelukkig wel met een mooi einde.
Ik wist niet dat voor hen de zondagsrust na zonsondergang begint. Bij ons was het vroeger om 0.00 uur. Dan moesten we ook thuis zijn van het stappen…
LikeLiked by 1 person
Bijzonder zo’n ballonvaart en al helemaal over bekend terrein 😀
Wat leuk dat jullie dit gedaan hebben, een ervaring om nooit weer te vergeten.
De absolute stilte en het uitzicht vanuit de lucht zijn adembenemend.
Een fijne zondag !
LikeLiked by 1 person
Als ik je reactie lees dan denk ik dat je ervaring hebt met de stilte en het uitzicht vanuit een luchtballon.
Een fijne avond en een goede werkweek gewenst!
LikeLiked by 1 person
Prachtig Jetske! Je hebt zoals gebruikelijk weer volop geprofiteerd van dit buitenkansje. Jullie hadden haast geen betere avond kunnen treffen. Het mooiste is wel, dat je over bekend gebied bent gekomen. Veel mooier dan vlak langs je eigen huis vliegen, wordt het niet. Fijn dat we nu in ieder geval weer gelijk staan op het vlak van het fotograferen van de eigen woonstee. Gefeliciteerd daarmee. 🙂
Fijne avond.
LikeLiked by 1 person
Dankjewel. 😀
Dat laatste hadden we niet durven hopen.
Het was een prachtige avond. Daarnaast zaten we ook nog in een gezellige mand. De mandschikking was van tevoren geregeld.
Fijne avond.
LikeLiked by 1 person
Wat een unieke ervaring, Jetske. Maar zoals ik kan lezen, ben je al niet meer aan je proefstuk toe. Ik kan me voorstellen dat dit een overweldigende ervaring moet zijn. En zeker ook om je eigen huis vanop grote hoogte te zien. Dat moet toch iets met een mens doen om het zo vanuit de lucht te ervaren in stilte en rust.
LikeLiked by 1 person
De eerste keer was de meest verrassende ervaring. De stilte, het uitzicht, fenomenaal. Ook het niet ervaren van hoogtevrees vind ik bijzonder.
Dat we zo dicht langs ons huis zouden varen, was een mooi cadeautje.
LikeLiked by 1 person
Het is een hele knappe en veelzeggende reportage geworden, Jetske. ‘Een reis door het landschap van mijn herinneringen’ bijzonder mooi verwoord. Ik kan me voorstellen dat zo’n ballonvaart de nodige emotie met zich meebrengt. Ik zie het zò allemaal voor me, door jouw woord en beeld hier zo treffend gebracht.
LikeLiked by 1 person
Dankjewel, Hilde. Op dat moment was het ook mooi dat ik samen met mijn zus en met mijn man in de mand zat, om samen de herinneringen te delen.
LikeLiked by 1 person
Een mooie ervaring op een prachtige avond. Leuk dat je over je om een ballonvaart mee huis bent gevlogen ook. Het lijkt mij een fantastische ervaring om een ballonvaart te maken, ik heb met zweefvliegen al eens meegemaakt wat de stilte en vergezichten dat onvergetelijk maakt.
LikeLiked by 1 person
Het was inderdaad prachtig en ook nog eens over bekend terrein. We startten bij het huis van mijn jongste zus, vlogrn langs ons ouderlijk huis, vlogen precies over het huis van mijn oudste zus en langs ons huis. Mooi toch?
Het zweefvliegen was dus een vergelijkbare ervaring. Zweefvliegen durf ik niet. 🫣
Een fijne dag.
LikeLike
Wat een fijne serie! De vrouw in de ballon maar ook die mooie luchten, je hebt het prachtig vastgelegd. Een paar jaar geleden had ik het geluk een luchtballon landing te zien, toen heb ik de ballonvaart van de bucketlist gehaald. Maar het klaarmaken van de ballonnen vind ik ook een mooi onderwerp!
LikeLiked by 1 person
Ik vind het wel leuk om op mijn weblog het gehele proces te laten zien.
Heb je vanwege de landing de ballonvaart van je bucketlist gehaald?
LikeLike
Eer zo’n ballon vliegensklaar is gaat er een hele tijd over heen want heb dat eens kunnen bekijken bij een ballonmeeting. Een landing heb ik ook al eens van dichtbij gezien, maar vliegen met ballon deed ik nog nooit
Wat heb je al die momenten schitterend en boeiend weergegeven
LikeLiked by 1 person
Dankjewel.
De tijd van voorbereiding en het opruimen kost inderdaad meer tijd dan het moment dat men in de lucht zweeft.
Zou je wel durven om een ballonvaart te maken?
LikeLiked by 1 person
Ik heb hoogtevrees. Het zal zeker prachtig zijn maar hou mijn voeten liever op de grond
LikeLiked by 1 person
Ik heb ook heel erg hoogtevrees, maar bij een ballonvaart of kijkend vanuit een vliegtuig heb ik geen last. Op een toren durf ik niet recht naar beneden te kijken. Op een ladder is ook een drama.
Bij een ballonvaart en een vliegtuig heb je geen verbinding met de grond en geen hoogtevrees. 😀
LikeLiked by 1 person