Bijen en vogels tussen de bloesem

In het vorig bericht liet ik de bloemenpracht aan de fruitbomen zien. Het is nu aan de bijen om die ontelbare bloemetjes te bestuiven. Als de zon schijnt dan vliegen er inderdaad vele bijen van bloem naar bloem. Het bestuiven van de bloemen is niet hun hoofdtaak, de bestuiving vindt plaats terwijl ze bezig zijn het verzamelen van nectar en stuifmeel.

Bijen vliegen van maart t/m oktober. De bijen hebben het meeste baat bij bomen die veel nectar en stuifmeel leveren, de zogenaamde drachtbomen. De meeste bomen bloeien in het voorjaar en in de zomer. Zo ook in onze tuin. Ik leerde op deze site dat er een paar soorten zijn die tot in september nog bloemen kunnen geven en dan massaal door bijen worden bezocht. De bekendste, met toepasselijke namen zijn de honingboom (Sophora) en de bijenboom (Tetradium). Sinds de appelboom is omgewaaid is er een plek in onze achtertuin vrijgekomen. Op die plek zouden we wel een honingboom of bijenboom kunnen plaatsen.

Het zijn niet alleen de honingbijen die zorgen voor de bevruchting van onze fruitbomen. De grootste groep is de wilde bij. Er zijn ook enkele (nacht)vlindersoorten die baat hebben bij de fruitbomen. Tijdens of na de bloesem groeit het jonge blad aan de bomen. Vooral nachtvlinders hebben de appelboom of pruimenboom als waardplant. Sommige van deze vlinders kunnen voor een rupsenplaag zorgen, maar meestal is er een goed evenwicht omdat de vogels in dezelfde tijd hun jongen voeden. Vooral meesjes struinen fruitbomen af op zoek naar voedsel voor hun kroost.

In onze tuin zijn meerder nestkastjes bezet. Daarnaast zijn er nog vele nestjes in het struweel. Al die bekjes moeten wel gevuld worden en dan is het mooi meegenomen als ze daarvoor niet al te ver weg hoeven.

De ouden zijn dan ook volop aan het zoeken tussen de bloesem naar voedsel voor hun jongen.

Het huidige weertype is wel triest voor de (wilde) bijen. Op het moment van schrijven regent het en is het 12 graden. Ik heb net een rondje gemaakt door de tuin. Er is geen insect te bekennen. De vogels in onze tuin hebben zelf geen last van de regen. Gelukkig maar, want ze moeten ook gewoon door met het zoeken naar voedsel voor hun jongen.  

Hommels bij de Pieris japonica

Naast de vijver staat een Pieris japonica. De hommels maken dankbaar gebruik van de bloemen van deze grote struik. Het valt nog niet mee om acceptabele foto’s te krijgen van de foeragerende hommels. De drukke hommels kunnen zich prima verschuilen tussen de ontelbare bloemetjes.

Meestal zie je alleen de achterkant van de hommel. Slechts een enkele keer lukte het om ze in z’n geheel vast te leggen.

De grootste uitdaging was om ze vliegend vast te leggen.

Voor deze serie gebruikte ik mijn macro-objectief. De Canon body die ik daarvoor gebruik is de 80D. Deze body heb ik onlangs over kunnen nemen van mijn zus. Waar ik haar heel dankbaar voor ben.

Bij deze 80D kan ik ‘ongestraft’ een hogere ISO instellen zodat ik een hele korte sluitertijd kan bewerkstelligen. Dat laatste is een voorwaarde om een vliegende hommel vast te leggen. Daarnaast heeft de 80D meer voordelen ten opzichte van de 50D. Dat is de camera die ik eerst hiervoor gebruikte.

Allen een goed en zonnig weekend gewenst.