Phlox | Schrijven met Licht

Als je de grote vuurvlinder treft dan blijf je fotograferen. Toch vond ik op een gegeven moment dat het welletjes was, zeker toen er andere fotografen bij kwamen staan. Vanaf De Weerribben reed ik naar De Wieden. De Weerribben en De Wieden vormen samen een Nationaal Park. Ik hoopte daar de koninginnepage te treffen. Toen ik vanaf de parkeerplaats naar het bezoekerscentrum liep zag ik al dat er een paar mensen druk aan het fotograferen waren bij een enorme vlinderstruik. Dat leek veelbelovend. Het was inderdaad de koninginnepage die daar aan het foerageren was. Deze prachtige vlinder zat mooi in het licht. Het rietendak fungeerde als achtergrond.

Even later vloog de vlinder weg en ben ik om het bezoekerscentrum heen gewandeld naar de achterkant. Daar staat ook een enorme vlinderstruik. Ik had geluk, want ook hier verzamelde een koninginnepage zijn of haar voedsel.

Aan de achterkant van het bezoekerscentrum bevindt zich tevens een prachtige bloementuin. Al die kleuren is een lust voor het oog. Vrijwilligers van Natuurmonumenten waren op dat moment aan het werk in de bloementuin. De koninginnepage was van de vlinderstruik naar de bloementijd gevlogen. Terwijl ik stond te genieten van de kleurrijke pracht en de capriolen van de koninginnepage kwam er een bekende aanlopen, een hobbyfotografe die ik ken vanuit het Dwingelderveld. We hebben een tijdje gezellig staan te praten en ondertussen hielden we de koninginnepage goed in de gaten. De vlinder vloog onrustig boven de bloemen net alsof hij last had van keuzestress. Eindelijk ging de vlinder toch even zitten op de phlox…

Lang duurde dat niet, want dat vloog de vlinder al weer naar de volgende.

Aan de fotografe vertelde ik dat ik eerder op de dag de grote vuurvlinder had gefotografeerd. Ze was zo enthousiast, want ze hoopte ooit nog een keer die vlinder te zien en te fotograferen. Ze vroeg waar ze dan moest zijn. Omdat ik min of meer in de buurt van de Weerribben woon heb ik haar aangeboden om voor haar uit te rijden en haar de plek te wijzen. Om een lang verhaal kort te maken, haar missie is geslaagd en ze was superblij en mij eeuwig dankbaar.

Voor velen is deze vlinder een normaal verschijnsel, maar in onze contreien is deze vlinder een nieuwkomer. Opgerukt naar het noorden door het warmer wordende klimaat. Ik wilde de vlinder graag met eigen ogen zien en fotograferen. Een paar dagen geleden ging ik op een zonnige dag naar bezoekerscentrum De Wieden in Sint Jansklooster. Achter het bezoekerscentrum ligt een prachtige bloementuin.

In die tuin staan heel veel phloxes in diverse kleuren. Deze phloxes waren geliefd bij de koninginnepage.

De tuin is particulier terrein, je moet dus vanaf een afstandje fotograferen.

Maar gelukkig was ik goed voorbereid en had mijn 70 – 200 mm zoomobjectief meegenomen.

Vele foto’s die ik op social media zie zijn van een rustig poserende vlinder waarbij de kleurrijke rug wordt getoond. Ik heb nu ervaren dat deze vlinders bijna continu in beweging zijn. Al fladderend zuigen ze de nectar op. In onderstaande foto is de beweging van de vleugels te zien.

Het was een feest om daar te fotograferen. Behalve zicht op de mooie vlinder was de lucht bezwangerd met de geur van phloxes.

🦋

Op een bepaald moment vlogen er twee tegelijk. Door de instelling (voorkeuze) van de camera aan te passen lukte het om ze vliegend vast te leggen.

De mannetjes en vrouwtjes hebben veel overeenkomsten. Met het bekijken van de onderkant van de vleugel kan men echter het geslacht van de Koninginnepage bepalen. Het vrouwtje heeft op de onderkant van de achtervleugel namelijk 2 scherpe roodbruine driehoekjes. Bij het mannetje ontbreken deze.

Ik heb niet kunnen achterhalen of het hier ging om een liefdesspel tussen een mannetje en een vrouwtje of dat het rivaliteit was tussen twee mannetjes.