Op en ochtend was ik rond 6 uur in De Weerribben. Ik wilde graag libellen met dauwdruppels vastleggen. Hoe goed ik ook keek, ik zag geen libellen en juffers hangen. Ik ‘struikelde’ wel over de slakken, ongekend zoveel. Maar daar was ik niet voor gekomen, want dan had ik ook wel in onze tuin kunnen blijven…

Eindelijk ontdekte ik een libel. Het was alsof de libel bestrooid was met kristalsuiker.

Volgens mij was het een steenrode heidelibel, een vrouw.

Het ziet eruit alsof ze naar mij zwaaide. Ze was echter bezig met het droog poetsen van haar koppie.

Het zou niet lang meer duren totdat ze beschenen werd door de opkomende zon. Vanaf dat moment zou ze snel opdrogen en kon ze het luchtruim kiezen.

Even later zag ik een andere heidelibel hangen. Vanwege de volledige zwarte poten determineer ik deze als bloedrode heidelibel, een man.