Terwijl ik aan het vlechten was met het wilgenscherm bedacht ik me dat het opnieuw beitsen van het tuinhuis geen overbodige luxe zou zijn. Als ik dat klaar zou hebben dan zou ik voorlopig klaar zijn met alle grote klussen. Wat mij betreft mocht het mooie weer wel komen, dan kon ik lekker gaan beitsen…

En toen werd ik ingehaald door de realiteit. Storm Eunice tilde het dak van het tuinhuis. Het dak kwam verticaal tussen het tuinhuis en een perenboom terecht. Op het moment dat het gebeurde stond ik boven uit het raam te kijken naar het natuurgeweld. Ik wist niet wat ik zag. We spoedden ons naar buiten. Uiteraard konden we niets doen en dan daarbij, het was ook niet veilig om buiten te zijn. Mijn man heeft nog wel snel het zeil boven de kippenren losgeknipt. De harde wind tilde het zeil op en dreigde zo de kippenren te vernielen.

De volgende dag lag ik met buikgriep op de bank. Slechter kon ik het niet treffen want er was werk aan de winkel. Alle spullen van waarde moesten uit het tuinhuis worden gehaald. En het onderstel moest worden afgedekt vanwege de verwachte regenval. Mijn man kreeg gelukkig hulp van een dorpsgenoot. Samen hebben ze een dekzeil om het onderstel gefabriceerd. Ze hadden er alleen geen punt in gemaakt en daarmee voorzag ik wel problemen. Toen op zondag veel neerslag viel hadden we het druk met het weghalen van de waterzakken. Gelukkig was ik weer zover opgeknapt dat ik daarbij kon helpen. De overvloedige regenval zorgde voor veel water op het land achter ons huis. Over deze vlakte had storm Eunice vrij spel met ons tuinhuis…

Op maandag had ik een vrije dag en was ik gelukkig hersteld van de buikgriep. Het leek me wijs om zo snel mogelijk een puntdak te creëren. Ik haalde de benodigde balken en latten in de bouwmarkt. Van een plank die ik nog had liggen maakte ik een rondje. Op die manier zou het dekzeil niet kunnen beschadigen. De verticale balk bevestigde ik aan de grond en aan alle wanden. Op die manier is tevens het onderstel stabieler geworden.

Ik denk dat de volgende fotoserie wel voor zich spreekt. Een geluk bij een ongeluk is dat het vlechtscherm vooralsnog behouden is gebleven.

Er komt een dezer dagen een professional kijken of het dak er in z’n geheel weer op te tillen is. Dat zou sowieso met groter materieel moeten gebeuren. Bij gebruik van groter materieel moeten we wachten totdat het land achter ons huis weer begaanbaar is. De verzekering dekt wel de schade, maar je hebt niets aan deze ellende. Het is er ook geen weer voor, maar ik hoef voorlopig ook niet te beitsen…