Binnenin het kunstwerk, in de Deltagoot stond een fotograaf op één van de loopbruggen. Deze loopbruggen van 9 meter breed en 32 meter lang staan haaks op de goot.

Het was voor hem geen probleem dat wij voor hem gingen staan om ook enkele plaatjes te schieten van het doorkijkje binnenin de goot. Nadat de fotograaf door de zoeker had gekeken was hij kennelijk nog niet tevreden over het standpunt. Hij schoof zijn statief en zijn opstapje naar achteren tot op het randje.

We maakten  een praatje met de fotograaf en grapten over zijn actie op het randje en een eventuele zwempartij. Hij vertelde dat hij daar in de zomer wel eens had gezwommen.

En dit is dan het uitzicht.

Toen we aan de cappuccino met kwarktaart zaten in paviljoen Het ProefLab zagen we de man achter een informatietafel van Natuurmonumenten. Hij is dus behalve fotograaf ook vrijwilliger bij Natuurmonumenten.

Met deze foto’s sluit ik mijn weblogseries over onze prachtige fotokuier in het Waterloopbos af. Mijn vriendin en ik kwamen  tot de conclusie dat een dergelijke gezamenlijke fotokuier voor herhaling vatbaar is.