Op zondagochtend in alle vroegte zag ik vanuit huis een boomkruiper landen op een van de appelbomen. Ik pakte snel mijn Canon met 100-400 mm zoom en sloop naar buiten. Ik was nog in ochtendjas, maar dat leek de boomkruiper niet te deren. Het vogeltje verruilde de appelboom voor de ton.

Al snel zag ik dat het twee boomkruipers waren die stelselmatig meerdere bomen in onze tuin bij langs gingen op zoek naar een lekker hapje.

Zowel de geknotte wilgen als ook de ongeknotte wilg waren erg in trek. In al die hoekjes en gaatjes zaten wellicht voldoende insecten verscholen.

Een van de boomkruipers koos voor een appelboom in het zonnetje. Dat was voor mij de eerste keer dat ik een boomkruiper fotografeerde die in het zonnetje zat. Naast deze boom staat een houtwal waar ik een aantal takken van de krulhazelaar heb ingestoken. De schaduw van die gekrulde takken is te zien op de stam. Ook in het zonnetje is de boomkruiper goed gecamoufleerd.

Boomkruipers klimmen spiraalsgewijs langs een boomstam omhoog. Ze gaan dus niet van boven naar beneden zoals boomklevers dat wel doen. Met hun spitse, omlaag gebogen snavel worden insecten uit spleten in boombast gepeuterd. Ze hebben korte poten met lange tenen en teennagels voor een goede grip op boomstammen. Met hun staart leunen ze tegen de boom.

Kennen jullie het ezelsbruggetje nog om de boomkruiper en boomklever uit elkaar te houden? Een boomkrUIper is brUIn en een boomKLEver heeft KLEur. Zo in het zonnetje is het verenkleed van de boomkruiper veel minder saai dan ik altijd had gedacht…