Vorige week was ik op stap samen met Jan. Jammer genoeg treffen we het de laatste tijd niet met het weer als we samen op stap gaan. Ook nu was het een bewolkte dag waarbij een grijze lucht de boventoon voerde. Ook al werkt het weer niet mee, we maken er altijd het beste van. Na de koffie gingen we eerst naar een monument in Blesdijke. Daar kom ik op een later moment op terug.

Na de fotosessie in Blesdijke reden we naar mijn zus. Daar hebben we tijdens de lunch gezellig bijgepraat. Toen we weer in de auto zaten stelde ik voor om naar natuurgebied De Olde Maten te gaan. In het tv-programma Binnenste Buiten van 16 februari werd er aandacht besteed aan dit gebied. Zie Google Maps.

Olde Maten en Veerslootlanden – een gebied tussen Zwartsluis en Staphorst – vormt samen met de Weerribben, de Wieden en de Rottige Meente het grootste aaneengesloten laagveengebied in West-Europa. Om de natuurwaarden in stand te houden en te ontwikkelen, is de hoofdfunctie in het gebied (natte) natuur.

Uniek in dit gebied is het eco-aquaduct. Een dergelijk bouwwerk van twee kruisende watergangen is nergens anders in Nederland te vinden. En volgens boswachter Egbert Beens is het uniek in de hele wereld. Dit eco-aquaduct is aangelegd in 2014.

Door het eco-aquaduct is het mogelijk dat er in een groot gebied een verschillend waterpeil wordt gerealiseerd en dat dieren zonder barrières de weg en het kanaal kunnen passeren. Onder andere de otter, waterspitsmuis, ringslang, heikikker en bittervoorn kunnen zich hierdoor in een groter gebied bewegen.

Het waterpeil voor de natuur wordt zo gescheiden van die voor de landbouw. De natuur heeft belang bij een hoger waterpeil en de landbouw juist bij een lager peil. De Natte As van circa 25 meter breed en een stelsel van sloten, zorgt ervoor dat het water in het natuurgebied tot in de kern kan doordringen. Door de scheiding van de waterpeilen ontstaat tevens water van andere kwaliteit, wat noodzakelijk is om de natuurdoelen te halen. Er zijn maatregelen uitgevoerd om de ontwikkeling van zogenaamde ‘blauwgraslanden’ mogelijk te maken, een bijzonder soortenrijke plantengemeenschap van schraal nat grasland. Ook zijn delen voor weidevogels aangelegd en is het maaiveld omlaag gebracht naar grondwaterpeil door te plaggen en er zijn nieuwe boksloten gegraven.

Op het bruggetje hing een bord met de tekst: ‘Brug te ver’. Ik was heel benieuwd waarom dat bordje daar hangt. Op internet vond ik daarover het volgende. Als het aan de burgemeester en wethouders van de gemeente Staphorst ligt wordt het cultuurlandschap De Olde Maten en Veerslootlanden geen Nationaal Park. Deze status is voor Staphorst een ‘Brug te ver’. De Rottige Meenthe in Zuid-Friesland wordt wel een nationaal park en sluit aan op de Weerribben-Wieden, ook een nationaal park en ook oud cultuurlandschap. De ontbrekende schakel zijn de Olde Maten en Veerslootslanden als het om de status nationaal park gaat. Dit gebied sluit weer bijna naadloos aan op de noorderburen. Als het aan Staphorst ligt, blijft dat zo. Geen nationaal park, maar gewoon natuurbeheer en niet meer dan dat.

Het tv-programma van Binnenste Buiten kun je hier bekijken. Verder heb ik deze, deze, deze, deze en deze bron gebruikt.