Na de eerste fotoserie van het schaatsplezier reed ik door naar de volgende plek waar werd geschaatst. Ook daar was het gezellig.
De gezelligheid werd vergroot door een paar ondernemende mannen die koek en zopie aan de man brachten en waar je ook nog de schaatsen kon laten slijpen.
Een paar waaghalzen gingen wat verder dan verstandig was. Onder het bruggetje lag helemaal geen ijs. Ze vonden zelf ook al snel dat het niet verantwoord was en keerden al snel weerom.
Tot zover eerst het schaatsfestijn. Nu hopen op een volgende vorstperiode.
Schrijven met Licht 
Wat een mooie beelden! Ik zou zo willen vertrekken naar daar. Hier grijs met veel ijzige wind. Helaas (nog) geen sneeuw.
LikeLiked by 1 person
Dan ben je niet de enige die onze kant op wil komen. Ze komen van heinde en ver om hier te schaatsen. Ik houd me vast voor het geval er ooit een Elfstedentocht gaat komen. En dan bedoel ik het aantal bezoekers wat daar op af gaat komen.
LikeLiked by 1 person
Dat moet je dan ook weer niet hebben.
LikeLiked by 1 person
Heerlijke foto’s.
Schaatsen op natuurijs en koek en zopie. Warme chocolademelk hoort daar natuurlijk bij 😀
LikeLiked by 1 person
Ik vond het zo verrassend en leuk om de koek en zopie daar te treffen.
LikeLiked by 1 person
Naast fietscafé’s nu ook schaatscafé’s 🙂
LikeLiked by 1 person
😅
LikeLiked by 1 person
Het ziet er altijd meteen heel feeëriek uit met dat kleine arbeidshuisje en de rietkragen die de vaarten en petgaten omzomen.
Het lijkt me niet erg verstandig om de Weerribben in te trekken na twee nachten met lichte tot matige vorst.
LikeLiked by 1 person
Het bleef bij een beperkt rondje op een paar trekgaten. Dat het niet verstandig was werd wel bewezen door de schaatsers die door het ijs zakten.
LikeLiked by 1 person