Vandaag laat ik de laatste serie zien van ons verblijf in Fins Lapland. In ons land is het tijdens deze dagen heerlijk lenteweer, maar dat geldt niet voor Finland. Onze zoon appte een paar dagen geleden dat het in Helsinki 6 graden onder nul was en dat er 10 cm sneeuw was gevallen…
Toen wij op het ijs stonden van de rivier Kemijoki zagen we een groep sneeuwscooters voorbij komen. Zo konden we alvast een beeld krijgen van de tocht die wij een paar dagen later zouden gaan maken.
Bij de brug in Rovaniemi stonden de sneeuwscooters opgesteld.
Onze dochter en ik gingen samen op een sneeuwscooter. Vanwege mijn ervaring met gemotoriseerd vervoer op twee wielen en in het bezit van een motorrijbewijs ging ik als eerste aan het stuur. Één gids reed voorop en eentje achteraan. Als een trein volgden we het spoor van de voorste gids. Met een armgebaar gaven we een teken van de voorste gids door naar achteren. Het was dus goed opletten
Onze zoon zat alleen op de sneeuwscooter en reed achter ons. Hij zwaaide voor de foto. Dit was geen officieel teken. 😉
Het eerste traject was over de bevroren rivier. Vanwege het hobbelige ijs was dat een pittig stuk. Ik moest wennen aan wat de beste manier was om te sturen. Na vele kilometers over het ijs gingen we het bos in. Het besneeuwde bos was sprookjesachtig mooi. Jammer dat we niet wat vaker zijn gestopt om daar foto’s van te maken.
Bovenop de berg hielden we pauze. Daar konden we genieten van het uitzicht en was er gelegenheid om foto’s te maken. We werden verwend met warme bessensap en koekjes.
Een van de reisgenoten maakte foto’s van ons drieën.
Op de terugweg maakten we nog een stop voor een fotosessie. Dochterlief zat toen aan het stuur. Ondank dat ze geen enkele ervaring heeft met het rijden op een brommer of scooter deed ze dat prima.
En toen brak de dag aan dat we terug moesten naar huis. Met z’n drieën vlogen we van Rovaniemi naar Helsinki. Op het vliegveld stapten dochter en ik in het vliegtuig naar Amsterdam bracht. Onze zoon bleef achter…
We hebben enorm genoten van deze prachtige reis en waardevol samenzijn. In de weken erna hadden we alle drie last van heimwee ❤️
Schrijven met Licht 
Een mooie belevenis om jullie reis mee af te sluiten. Lijkt heel gaaf om daar een tocht mee te maken door die witte wereld.
LikeLiked by 1 person
Dat was het ook. Onze dochter vond dit de mooiste belevenis in die week.
Jij begrijp vast als geen ander dat ik de mooie plekjes niet op de gevoelige plaat kon vastleggen. Ik mag graag twee keer genieten, tijdens het moment en nadien nog een keer met de foto’s. 😃
LikeLiked by 1 person
Dat is heel herkenbaar, je hebt groot gelijk!
LikeLiked by 1 person
Een belevenis om nooit te vergeten Jetske
prettige dag
LikeLiked by 1 person
Klopt helemaal. 😃
LikeLike
Zoveel mooie herinneringen aan het prachtige Lapland. En dat met je zoon en dochter. Onbetaalbaar. Ik heb er toch zo van meegenoten!
LikeLiked by 1 person
Je hebt het treffend omschreven… mooie herinneringen, onbetaalbaar.
LikeLiked by 1 person
Dat jullie heimwee hadden geloof ik best. Zoon achter laten en die mooie belevenissen herbeleven, heimwee naar die mooie natuur.
LikeLiked by 1 person
Heimwee is ook een mooi fenomeen want dan weet je ook dat je van elkaar houdt. ❣️
LikeLiked by 1 person
Dat is zo Jetske. Na het overlijden van mijn broer ben ik 10 jaar niet meer op reis kunnen gaan. Zelfs met mijn kinderen erbij, ik moest terug naar huis. Vorig jaar is het me dan wel een weekje gelukt (na 12 jaar).
LikeLiked by 1 person
Dat was heftig. Fijn dat het vorig jaar wel weer is gelukt.
LikeLiked by 1 person
Waauw, een hele mooie afsluiter van jullie reis.
Dit lijkt mij ook wel wat😀
Mooi dat jullie zo genoten hebben van deze prachtige reis en dat wij mochten meegenieten.
LikeLiked by 1 person
Een dergelijke tocht spreekt de meesten wel tot de verbeelding. 😃
LikeLiked by 1 person