Fins Lapland, een tocht op de sneeuwscooter

Vandaag laat ik de laatste serie zien van ons verblijf in Fins Lapland. In ons land is het tijdens deze dagen heerlijk lenteweer, maar dat geldt niet voor Finland. Onze zoon appte een paar dagen geleden dat het in Helsinki 6 graden onder nul was en dat er 10 cm sneeuw was gevallen…

Toen wij op het ijs stonden van de rivier Kemijoki zagen we een groep sneeuwscooters voorbij komen. Zo konden we alvast een beeld krijgen van de tocht die wij een paar dagen later zouden gaan maken.

Bij de brug in Rovaniemi stonden de sneeuwscooters opgesteld.

Onze dochter en ik gingen samen op een sneeuwscooter. Vanwege mijn ervaring met gemotoriseerd vervoer op twee wielen en in het bezit van een motorrijbewijs ging ik als eerste aan het stuur. Één gids reed voorop en eentje achteraan. Als een trein volgden we het spoor van de voorste gids. Met een armgebaar gaven we een teken van de voorste gids door naar achteren. Het was dus goed opletten

Onze zoon zat alleen op de sneeuwscooter en reed achter ons. Hij zwaaide voor de foto. Dit was geen officieel teken. 😉

Het eerste traject was over de bevroren rivier. Vanwege het hobbelige ijs was dat een pittig stuk. Ik moest wennen aan wat de beste manier was om te sturen. Na vele kilometers over het ijs gingen we het bos in. Het besneeuwde bos was sprookjesachtig mooi. Jammer dat we niet wat vaker zijn gestopt om daar foto’s van te maken.

Bovenop de berg hielden we pauze. Daar konden we genieten van het uitzicht en was er gelegenheid om foto’s te maken. We werden verwend met warme bessensap en koekjes.

Een van de reisgenoten maakte foto’s van ons drieën.

Op de terugweg maakten we nog een stop voor een fotosessie. Dochterlief zat toen aan het stuur. Ondank dat ze geen enkele ervaring heeft met het rijden op een brommer of scooter deed ze dat prima.

En toen brak de dag aan dat we terug moesten naar huis. Met z’n drieën vlogen we van Rovaniemi naar Helsinki. Op het vliegveld stapten dochter en ik in het vliegtuig naar Amsterdam bracht. Onze zoon bleef achter…

We hebben enorm genoten van deze prachtige reis en waardevol samenzijn. In de weken erna hadden we alle drie last van heimwee ❤️