Vandaag varen we verder door de Wieden. Niet op zo’n sportieve manier zoals deze supper, wij verplaatsten ons gemotoriseerd.
Tijdens onze vaartocht zagen we libellen vliegen. Naar mijn idee zijn het er dit jaar weer minder dan in eerdere jaren. Aan dit paartje gewone oeverlibel zal het niet liggen, zij werkten driftig aan hun nageslacht.
Nadat het mannetje zijn taak had verricht vloog hij er vandoor.
Het woord was nu aan het vrouwtje. Ze ging haar eitjes afzetten op het blad van de waterlelie. Daarbij vloog ze steeds even op om daarna weer op hetzelfde blad te landden om het proces te vervolgen.
Schrijven met Licht 
Dit is wel weer een erg mooie serie geworden, Jetske. Ik heb alleen een foto van het paringsrad zoals op jouw eerste foto. Die heb ik niet eens gepubliceerd, bedenk ik me nu. Zal wel niet in het verhaal gepast hebben … 😉
LikeLiked by 1 person
Dankjewel! 😊
Ik had de foto al gemist in je series. Ik dacht dat de foto niet gelukt was.
LikeLiked by 1 person
Heel mooie beelden van de oeverlibel. De kleuren zijn magnifiek.
LikeLiked by 1 person
Dankjewel. 😊
LikeLiked by 1 person
Wat een prachtige beelden weer. De natuur zit toch fantastisch in elkaar.
LikeLiked by 1 person
Zeker weten. En je moet er oog voor hebben en het weten te waarderen.
LikeLiked by 1 person