Tijdens onze vakantie bracht ik een bezoek aan het Ruurd Wiersma museum in Burdaard.

Het museum is alleen ‘s middag geopend. Ik had me aangemeld voor een rondleiding om 13.30 uur. Ik was te vroeg en daarom maakte ik eerst buiten enkele foto’s. De melkbussen stonden daar met een reden zo kwam ik later achter, Ruurd Wiersma was namelijk melkvaarder. Toen de gids de vlag had opgehangen stelde hij voor om alvast te beginnen met de rondleiding. Ik was op dat moment de enige gast in het kleine museum en dat kwam mij voor het maken van foto’s prima uit.

Als een ontploffende oliekachel in1965 een vette laag roet over de woonkamer verspreidt, beplakt Ruurd Wiersma alle muren met behangpapier. Omdat hij zich ongemakkelijk voelt tussen de witte oppervlakken, koopt hij penselen en een paar potjes lakverf die hij zelf ‘fietslak’ noemt. In vijf jaar tijd schildert Ruurd – hij is dan de zestig al gepasseerd – de wanden vol met “de vier jaargetijden”. Dit veelkleurige kunstwerk zorgt voor Wiersma’s doorbraak bij een selecte groep liefhebbers van naïeve kunst.

De eerste wand die hij beschilderde koos hij voor een wintertafereel (eerste foto). Achter de radio laat hij het voorjaar zien. Op de derde wand is het zomer. De stralen van de zon heeft hij gebaseerd op het logo van brasso zilverpoets. Op de vierde wand laat hij beelden zien van zijn beroep, de melkvaarder. Wat hij belangrijk vond schilderde hij te groot zoals de uiers van de koeien. Daar kwam immers de melk uit. Dit fenomeen past bij naïeve kunst. Doordat hij altijd buiten werkte was hij een man van de natuur en de vogels. Dat zie je terug in zijn schilderingen.

Naast het beschilderen van de wanden en het plafond beschilderde Wiersma ‘alles wat los en vast zat’.

Ruurd Wiersma heeft in zijn leven wel een relatie gehad, maar toen deze relatie verbroken moest worden in verband met twee verschillende kerken is hij voor altijd alleen gebleven. Hij had met het instituut kerk gebroken maar niet met het geloof. Hij schilderde meerder Bijbelse taferelen zoals de zondeval in het paradijs en de kruisiging op Golgotha.

Een van zijn bekendste werken is het schilderij van de Elfstedentocht. Als je de QR-code scant hoor je Wiersma vertellen over dit schilderij. Na zijn dood heeft hij alles nagelaten aan Medisch Centrum Leeuwarden (MCL). Hij was daar ooit geopereerd en was zeer dankbaar voor de behandeling. Later is het museumpand met muurschilderingen de schilderijen en beschilderde voorwerpen voor het merendeel eigendom van een Stichting. Nog steeds worden schilderijen van de hand van Wiersma geschonken aan het museum, zoals is te lezen op deze site.

Tijdens de vakantie vroeg ik een aantal inwoners van die omgeving hoe zij dachten over het museum en de schilderkunst van Wiersma. Ik kreeg dan steevast de volgende reactie: ‘Ik ha der noch nea west. Sels lytse bern kinne dwaan wat er skilderet’ (Daar ben ik nog nooit geweest. Wat hij schildert kunnen kleine kinderen ook). Wiersma is overleden op 15 december 1980.