Naar ijzer vissen in de Dokkumer Ee

De boerderij waar we kampeerden onder de rook van Dokkum was vroeger een melkveebedrijf. De boerderij ligt aan een doodlopende weg van 1,5 km. Deze weg is pas in de zeventiger jaren aangelegd. Tot die tijd ging al het vervoer over het water en over het jaagpad. Het jaagpad wat vroeger een zandpad was is later een geasfalteerd fietspad geworden.

Op een dag kwam een familielid van de campingeigenaar vissen naar ijzer. Hij hoopte een grote schat op te duiken zoals de aanhangmotor die daar eerder vanaf een bootje in het water was gevallen. De kans dat het zou gaan lukken was niet groot omdat een aanhangmotor niet veel ijzeren onderdelen heeft. Hij haalde er wel van alles uit en hoe dat komt volgt hieronder…

Vroeger werden de melkbussen van deze boer vervoerd over het water. Tussen de melkstal en de Dokkumer Ee lagen rails waarover de volle melkbussen naar het water werden gebracht en de lege melkbussen weer terug. Toen dit vervoer over de rails niet meer nodig was heeft de boer de rails en toebehoren gemakshalve in de Dokkumer Ee gegooid. Zo werd mij verteld. Dit was geen uitzondering, want vroeger gooide men ‘alles’ in het water wat niet meer van pas kwam.

De magneet was heel krachtig. Het was soms heel lastig om het van het ijzer af te trekken. Als ze nog even doorvissen dan kunnen ze weer een spoorlijntje aanleggen. 😉

17 thoughts on “Naar ijzer vissen in de Dokkumer Ee

  1. Mooie serie en dito verhaal over de boer en het treintje. Je hoort wel eens over magneetvissers die een wapen of een handgranaat naar boven halen. Hier gebeuren heel andere dingen. Maar goed dat eraan gewerkt wordt om de Dokkumer Ee schoon te maken. 🙂

    Liked by 1 person

Leave a reply to Willie Doorn-Meijne Cancel reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.