Vanaf de kijkhut bij de Leijen reden we door naar de hut in de Jan Durkspolder. In de eerste hut hadden we gehoord dat zich vlak voor de hut in de Jan Durkspolder een groep reuzensterns ophield. Dat wilden we natuurlijk graag met eigen ogen zien.

Vanuit de hut zoomden we in op de reuzensterns die op het drooggevallen eilandje stonden. Er viel niet veel activiteit te bespeuren; verder dan wat gekrijs kwamen ze niet. Ik had nog niet eerder bewust reuzensterns gezien, dus dit was voor mij een bijzondere en mooie waarneming.

De reuzenstern is de grootste stern ter wereld. Af en toe lieten de vogels zich in het water ‘vallen’ om daarna weer op te stijgen en verder te vliegen. Dit gedrag hangt waarschijnlijk samen met hun forse lichaamsgrootte: daardoor komen ze dichter bij het water dan kleinere sterns. Zo kunnen ze na een mislukte duik sneller weer opstijgen.

Het jong nam een bad en op dat moment kwam de ouder met een visje aanvliegen. Prachtig om dit moment van overdracht te zien én vast te leggen.

De grootste en mooiste uitdaging vind ik het om vogels in volle vlucht te fotograferen…