Vandaag neem ik jullie nog één keer mee naar het aardbevingsgebied in Groningen, naar een plek waar de littekens van de gaswinning nog steeds zichtbaar en voelbaar zijn.


Op 16 augustus 2012 werd Huizinge opgeschrikt door een aardbeving van 3,6 op de schaal van Richter, de zwaarste ooit veroorzaakt door gaswinning in Nederland. Die beving bleek een echte gamechanger: vanaf dat moment ging het in heel Nederland over de veiligheid van de gaswinning en het welzijn van de Groningers. Het KNMI breidde na Huizinge het meetnetwerk uit, zodat ook kleinere bevingen beter konden worden geregistreerd. De impact was groot: niet alleen in Huizinge, maar ook in dorpen als Loppersum, Zeerijp, Middelstum en Ten Boer trad veel schade op. Zelfs delen van Friesland en Drenthe voelden de trilling.
Toen ik door Huizinge liep, zag ik geen zichtbare schade. Hopelijk is dat een teken dat veel hersteld is. Al weet een ieder dat mentale schade niet metselbaar is…




Ik parkeerde mijn auto net buiten het dorp, met uitzicht op de Johannes de Doperkerk. Via een kerkenpaadje liep ik naar de kerk.

Vroeger liepen er vanuit de omgeving verschillende kerkpaadjes naar de kerk, zodat bewoners uit de omliggende boerderijen op zondag naar de dienst konden gaan. Deze paden waren vaak de kortste route over het land, nog voordat verharde wegen bestonden. In Huizinge zijn een aantal kerkenpaadjes bewaard gebleven. Deze historische routes zijn een levend erfgoed dat nog altijd in gebruik is als wandelpad en toeristische route door een van de oudste cultuurlandschappen van Groningen.




Ook de Johannes de Doperkerk in Huizinge werd beschadigd door de aardbeving van 2012. In 2019 is de kerk uitgebreid gerestaureerd, waarbij onder andere schade aan de muren, gewelven en ramen werd hersteld.


Tot mijn verrassing stond de deur van de kerk uitnodigend open. Er was niemand aanwezig; geen vrijwilliger dit keer, alleen de stilte van het oude gebouw.
Op de website van Nazaten de Vries vond ik het verhaal van deze kerk het mooist verteld. Op die site staat een film van het interieur en exterieur begeleidt door een prachtig orgelspel en zang. van het indrukwekkende lied ‘Als alles duister is’.







Dat zal schrikken geweest zijn en denk dat die angst nooit helemaal zal verdwijnen, bij diegene die midden in die kernt van de toch wel zware aardbeving woonden
LikeLiked by 1 person
Die angst zal men altijd meedragen.
LikeLike
Daar lag het begin van veel ellende dus. Het ziet er op het oog nu allemaal netjes en ongeschonden uit. Om meer te weten zou je een lokalo in de arm moeten nemen, denk ik
Bijzonder dat je die mooi kerk zo binnen kon lopen.
LikeLiked by 1 person
Jii weet dat ik van de gesprekjes ben met bewoners, maar tijdens die rondwandeling was er geen mens te bekennen.
Dat vond ik ook. Op zich wel mooi dat ook een protestantse gemeente de kerk openstelt. Iets wat in een katholieke kerk gebruikelijk is, bijvoorbeeld om een kaarsje te branden voor een geliefde.
LikeLiked by 1 person
Bedankt voor deze rondleiding 😀
Hopelijk is de schade daar hersteld.
Veel mensen in andere plaatsen wachten nog op afhandeling.
Leuk die oude chevrolet uit 1928 op de foto.
LikeLiked by 1 person
Dat was weer een mooie meevaller dat die langs kwam rijden op het moment dat ik die foto’s maakte.
LikeLiked by 1 person