Knossos op Kreta

Op de zevende dag van onze vakantie gingen we naar de archeologische stad Knossos. De door de Britse archeoloog sir Arthur John Evans uitgevoerde reconstructies geven de bezoekers een inzicht in de structuur van zo’n Minoïsch paleizencomplex. Kreta is de poort waardoor de heel oude beschaving van het Midden-Oosten Europa binnenkwam. Deze beschaving kwam tot een hoogtepunt onder koning Minos. Kreta heeft in de Minoïsche tijd een enorme bloeitijd gekend, het toppunt van bloei zou hebben gelegen tussen 3000 en 1000 v. Chr.

Tien eeuwen lang was Knossos de eerste en grootste stad in Griekenland en van heel Europa. Nu zijn er nog de prachtige overblijfselen van het grote paleis van koning Minos, de villa’s, het theater, grote kruiken en de graven. Op deze plaats leefde de mens voor het eerst ongeveer 6000 jaar voor Chr. in een georganiseerde gemeenschap. Uit 3000 en 1000 v. Chr stammen ook de vele mythen. Bijvoorbeeld hoe koningszoon Thesus het monster Minotaurus, half stier half mens, dat in het labyrint van Minos woonde, overwon en doodde. 

Evans, de beroemde Engelse archeoloog, was er zeker van dat er een kern van waarheid moest zitten in de ongelooflijke verhalen uit het Minoïsche tijdperk op Kreta. Evans heeft er zijn levenswerk van gemaakt om uit te zoeken wie die mensen waren die in de oudheid zoveel technisch vernuft hadden om zo’n ontzaglijk bouwwerk tot stand te brengen. Ongeveer 25 jaar is hij is hij op die plek aan het graven en onderzoeken geweest. Vervolgens heeft hij op die ruïnes het enorme paleis weer opgebouwd, zoals hij vermoedde dat het er ooit moest hebben uitgezien. De mooie en grote Minoïsche paleizen op Kreta zijn allemaal verwoest, Volgens de geleerden is dit gebeurd door een verschrikkelijke uitbarsting van de vulkaan Santorini op het tegenwoordige eiland Thira (Santorini), bijna 150 km ten noorden van Kreta. Die uitbarsting heeft plaats gevonden omstreeks 1500 v.Chr. en ging gepaard met allesverwoestende aardschokken en ongekend hoge vloedgolven. Voor die tijd en daarna zou nergens op de wereld ooit een natuurramp met zo’n vernietigende kracht hebben plaatsgevonden. Bron is deze site.

Bijen en een bidsprinkhaan op Kreta

De meeste middagen gingen we relaxen en lezen op een ligbed in de tuin van het hotel. We hoefden niet bang te zijn dat we geen plekje konden bemachtigen, er was volop ruimte. We lagen meestal in de hoek vlak naast de palmen en met uitzicht op zee. Omdat er steeds vaker huidkanker wordt gediagnostiseerd liggen we overigens alleen nog in de schaduw.

Naast de palmen stonden struiken. Ik weet niet hoe ze heten, maar ze deden me denken aan rhododendrons. De struiken zaten onder de spint. Dat leverde voor de bijen en andere insecten een lekker hapje op. Met de bridgecamera in de macrostand heb ik een fotoserie gemaakt. Terwijl ik ‘op jacht’ was naar de bijen ontdekte ik een Europese bidsprinkhaan.

Aan het einde van de middag trokken we ons meestal terug op ons balkon met uitzicht op de Kretenzische Zee. Op een middag voer er een vissersbootje langs. Gelukkig lag de camera voor het grijpen.

Lassithi Plateau op Kreta

Op de zesde dag van onze vakantie reden we met de auto naar het Lasithi Plateau. Via een slingerende weg door het Dikte gebergte kom je bij de Lasshiti hoogvlakte aan. Het Lassithi plateau ligt op een hoogte van 800 tot 900 meter van de zeespiegel en is ongeveer tien kilometer lang en vier tot vijf kilometer breed. Rondom het plateau liggen de Dikti bergen. Het hoogste punt ligt op 2.148 meter, wat ook wel Spathi genoemd.

In de tijd dat de Venetianen het eiland bewoonden, in de jaren ’50 en ’60 besloten ze om hier graan te gaan verbouwen. Ze legden het land droog door een slim irrigatiesysteem waarbij ze ook gebruikt maakten van windmolens. Zo ontstond hier door de eeuwen heen een windmolenpark. Dit was een van de eerste windmolenparken van Europa. Nu zie je verspreid over het plateau nog diverse overblijfselen van de windmolens en veel molens zijn of worden gerenoveerd.

Op het Lassithi Plateau vind je nog het authentieke plattelandsleven van Kreta. Je bent in een beschermd natuurgebied en dat zie je in alles terug. De inwoners zijn dol op hun oude gewoonten en tradities. In dorpen als Tzermiado en Agios Georgios staat de tijd stil. De bewoners vinden het in de regel prima dat ze op de foto komen, mits je van tevoren om toestemming vraagt.