Het groentje en een goudkleurige platbuik

Vanaf het Commissaris Cramerpad sloeg ik rechtsaf en kwam toen uit bij het fietspad wat dwars over de heide loopt richting de telescoop. Halverwege het pad stapte ik van de fiets om enkele panoramafoto’s te maken.

Terwijl ik nog een tijdje genoot van het uitzicht zag ik plotseling twee kleine vlindertje dartelden rond een kleine eik.

Het bleken groentjes te zijn. Groentjes krijg ik niet vaak voor de lens. Een groentje is een klein vlindertje, net zo klein als een blauwtje.

Het waaide stevig en ze waren onrustig, dus was het wel een uitdaging om ze goed voor de camera te krijgen.

Terwijl ik mij richtte op de groentjes zag vanuit mijn ooghoek wat geels langsvliegen. De libel landde op een tak in de buurt. Het was een platbuik.

Deze platbuik was vast onlangs uitgeslopen. Zo mooi goudkleurig heb ik ze niet niet eerder gezien.

Kempense heidelibel

Tijdens een van mijn zoektochten naar de grote vuurvlinder zag ik plotseling de Kempense heidelibel neerstrijken naast het pad.

Vanaf een afstandje zag dat er zo uit. De libel vloog regelmatig op om vervolgens op hetzelfde plekje weer neer te strijken.

Dat gaf mij de gelegenheid om een beter standpunt te kiezen en om in te zoomen. De zon brak zo nu en dan door de bewolking en gaf de libel prachtige kleurrijke vleugels.

Op het moment dat ik de libel ontdekte stond ik met een vrouw uit Noord-Holland te praten. Deze mevrouw was slechtziend. Ze was dus blij met mijn aanwijzing en deze waarneming. Ik wees haar de plek aan en verder moest ze het hebben van de autofocus van haar camera. Desondanks beleefde ze veel plezier aan de fotografie.

Inmiddels had ik op de achtergrond een geel bloemetje ontdekt en dat gebruikte ik bij het kiezen van mijn standpunt.

De Kempense heidelibel staat op de rode lijst als ernstig bedreigd. Volgens de site van de vlinderstichting komt deze libel voornamelijk voor in Nationaal Park Weerribben-Wieden.

Paringswiel

Een paringswiel van de zwarte heidelibel. Ik heb ze een tijdje gevolgd, maar een fotogeniekere plek zat er niet in.

Dan de bloedrode heidelibellen, die kozen een mooier plekje uit. Gefotografeerd in Woldlakebos in Nationaal Park Weerribben-Wieden.

De grote keizerlibel en de mus

Een paar dagen geleden streek er een grote keizerlibel neer op het mos aan de rand van onze vijver. Het vrouwtje zette daar haar eitjes af. Ik had mijn camera met zoomlens 100 – 400 mm bij de hand.

Terwijl ik de libel fotografeerde scheerde er een mus langs die de libel wilde vangen. De libel was de mus net te snel af. De mus had het nakijken. Het geheel ging voor mij net te snel en het is niet gelukt om het vast te leggen. Ik vond het al knap dat de mus de libel zag, want ik vond haar op het mos goed gecamoufleerd. Mijn man vertelde dat hij al eerder had gezien dat dat de mus probeerde om de grote keizerlibel te vangen.

Terug naar De Deelen

Onlangs stond er een fotokuier op het programma met Jan. We waren het er heel snel over eens dat het een bezoek aan De Deelen zou worden. We waren daar namelijk al een lange tijd niet meer samen geweest. Op YouTube vond ik dit korte filmpje met beelden van De Deelen van bovenaf. 

Op weg naar het eerst petgat spotte ik een koolwitje. Meer dan één foto kon ik niet maken, want toen fladderde het vlindertje er alweer vandoor.

Jan had al een libel gescoord, zo vertelde hij mij toen ik mij bij hem voegde. Vanaf het vlonderpad hadden we mooi zicht over het petgat. Een petgat is ontstaan door het uitbaggeren van veen.

Aan een tak hing een grote libel. Ik zag direct dat het een vroege glazenmaker was. Eerder die week had ik die libel gefotografeerd in De Weerribben.

Een plant die je daar veelvuldig ziet is het bitterzoet. Tussen al het groen is dit een opvallend bloemetje. Bitterzoet behoort tot de nachtschadefamilie.

Aan een boompje hing een nest met rupsjes. Ik heb lang gezocht maar kon ze niet op naam brengen. Wie het weet mag het zeggen.

Jan wees me op een ‘gouden’ slakje. Het kleine ding had al goed z’n best gedaan.

We kwamen nog een libel tegen. Deze vond ik lastig te determineren. Na lang zoeken ontdekte ik dat het een jong mannetje was van de gewone oeverlibel.

Wordt vervolgd.

Vroege glazenmaker en een viervlek met dauwdruppels

Onlangs was ik rond zes uur in De Weerribben. Het was op die ochtend mistig.

Een vrij grote libel hing aan een stengel. Pas later op de computer kon ik de libel op naam brengen. Het was de vroege glazenmaker.

Het is wel bijzonder dat deze libel nauwelijks was behangen met dauwdruppels en andere wel.

Het zal jullie vast niet verbazen dat er geen mens was te bekennen.

Er hing een viervlek vol met dauwdruppels.

Grote keizerlibel

Bovenin de oleander in onze achtertuin zat een grote libel. Het was de grote keizerlibel, een vrouwtje. Misschien had het vrouwtje net als voorgaande jaren haar eitjes afgezet rondom onze vijver. Dat moment hebben we dan gemist.

Ik dacht dat de keizerlibel verstrikt zat in het spinnenweb. Toen ik met mijn hand in de buurt kwam om de libel te bevrijden vloog deze er toch zelf vandoor.

Een dag later was ik rond zes uur in de ochtend in De Weerribben. Daar trof ik weer een keizerlibel.

Dit was een mannetje.

Een frontaaltje.

Weer een paar dagen later was ik in landgoed Vossenberg in Drenthe. Daar vloog continu een grote keizerlibel heen en weer over het water. Ik heb daar een tijdje gestaan en gepoogd om de libel in vlucht vast te leggen. Het resultaat zou ik pas op de computer kunnen zien. Het resultaat viel dus flink tegen, 99 procent kon zo de prullenbak in. Ik had niet de juiste lens bij me. Onderstaande foto kan er mee door…

Bruine korenbout

Tijdens de recente regenachtige periode was ik al lang blij dat het een paar uur droog was en dat ik even naar buiten kon. Dergelijke momenten was vaak aan het eind van de middag en aan het begin van de avond. Met de camera’s ging ik naar de Hogeweg in De Weerribben. Daar heb ik een tijdje staan te genieten.

Kijkend naar de lucht zou het niet lang duren of de volgende bui zou zich weer aandienen.

Tussen de donkere wolkenpartijen door scheen zowaar de zon. Het was zelfs even warm. Terwijl ik daar stond te fotograferen werd ik belaagd door de mietsen. Die mietsen zijn kenmerkend voor dat gebied.

Toen de zon scheen lieten de libellen zich ook weer zien. Dit is de bruine korenbout, een vrouwtje.

Vroeg in de Weerribben

Ik heb al vele series hier laten zien die in de vroege ochtend zijn gemaakt. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Ik heb tot vorig jaar niet geweten dat het dan zo mooi en stil is in de natuur. Heel toeristisch Nederland ligt dan nog op één oor…