Kleine voorjaarsspanner

Vandaag ben ik bezig om de laatste 3 van de 25 kozijnen opnieuw in de verf te zetten. Ik ben wel blij dat deze klus dan achter de rug is. Aan de buitenkant van een klapraam waar ik mee bezig was zat een nachtvlindertje. Volgens de app “Obsidentify” is het voor 100 procent de kleine voorjaarsspanner.

De mannetjes van de kleine voorjaarsspanner vliegen vanaf begin januari; de vrouwtjes kunnen niet vliegen. De kleine voorjaarsspanner komt zeer algemeen voor maar dan vooral op de zandgronden in het binnenland en in de duinen. Elders zijn ze schaars of ontbrekend zo staat er op de site van de vlinderstichting geschreven. Deze waarneming is dus in onze tuin (op leemgrond) vrij uitzonderlijk.

Doordat de meeste nachtvlinders nachtactief zijn ze bij de meeste mensen minder bekend dan de dagvlinders. Nachtvlinders zijn ook best mooi om te zien. Ik vond het in ieder geval leuk om op de site van de vlinderstichting te kijken naar de 300 voorkomende soorten spanners in Nederland.

Grote beervlinder

Tijdens de tropische dagen zat ik iedere avond tot laat buiten. Ondanks dat ik overdag aan het werk was gaven mij deze avonden het ultieme vakantiegevoel. Op een avond kreeg ik gezelschap van een opvallende en mooie vlinder. De grote beervlinder. De vlinder werd aangetrokken door een felle buitenlamp.

De foto’s zijn gemaakt met de Nikon bridgecamera met ingebouwde flitser. Ik had de camera in de macro-stand.

De vlinder liet zich rustig van alle kanten vastleggen.

Als de vlinder zijn vleugels spreidt worden de oranjerode achtervleugels zichtbaar.  Dat maakt de vlinder nog opvallender. Helaas kreeg ik dat tijdens de fotosessie niet te zien.

 

Sint-jacobsvlinder

Terwijl Jan op  het Afanja-bankje  zat bij te komen van zijn macro-avontuur wandelde ik een eindje verder naar het noordelijke pad in de hoop daar juffers, libellen en andere insecten aan te treffen.

In het hoge gras vlogen vele juffers en lantaarntjes. Zien vliegen is een eerste, maar acceptabel vastleggen is een tweede. Ik denk dat dit een azuurwaterjuffer is.

Het aantal insecten op het fluitenkruid viel vies tegen er zat er welgeteld één. Het was wel een bijzondere insect,  althans voor mij een bijzondere. Bij mijn weten had ik deze nog niet eerder voor de lens gehad. Pas op de computer leerde ik dat het waarschijnlijk ging om de grote dansvlieg (Empis tessalata). Zie deze site.

Na deze fotosessie liep ik weer terug richting het bankje. Plotseling zag ik iets roods voorbij vliegen. Het was de sint-jacobsvlinder.

De sint-jacobsvlinder is een opvallende verschijning door de zwarte voorvleugel met twee rode stippen langs de achterrand en zowel langs de voor- als langs de binnenrand een rode streep. De achtervleugel is rood met zwarte randen. De sint-jacobsvlinder is  een overdag actieve nachtvlinder. De vlinder vliegt van begin april tot half augustus in één generatie. De periode waarin de vlinders uitkomen is vrij lang, zodat vlinders en rupsen tegelijkertijd kunnen voorkomen. De vlinders vliegen overdag en zijn gemakkelijk te verstoren. Ze komen ook wel ´s nachts op het licht af. De soort, die vroeger vooral veel in de duinen aanwezig was, heeft zich de afgelopen 30 jaar uitgebreid en komt nu in een groot deel van het land voor. In de kleigebieden in Friesland en Noord-Holland is de vlinder wat minder wijdverbreid. Bron is deze site.

Het viel niet mee om deze vlinder van dichtbij te benaderen. Als ik met de macrolens in de buurt kwam ging hij er weer vandoor. Aanvankelijk zat de vlinder in de beplanting naast het pad. Uiteindelijk vloog hij naar een gedeelte waar ik niet mocht komen. Op dat moment eindigde voor mij de ‘jacht’ op deze vlinder.