Nadat ik een tijdje had rondgedwaald bij de uitkijktoren volgde ik het pad langs het Zuidlaardermeer. Achterom kijkend maakte ik een foto van de uitkijktoren.
Boven het meer en boven de sloot waren visdiefjes aan het vissen. Een van de visdiefjes schoot naar beneden naar de sloot. Maar helaas, geen visie
Ik zag op Google Maps dat rondlopen geen optie was, dus wandelde ik over hetzelfde pad terug.
Op een vooravond ging ik naar het Fochteloërveen. Nabij de parkeerplaats keek ik rond of ik nog wat zag om te fotograferen. Toen hoorde ik plotseling iets ritselen. Het was een ree die wegsprong. Ik weet niet wie het hardste schrok van ons tweeën…
Na de ontmoeting met de ree besloot ik om naar de uitkijktoren te wandelen.
Na een lange wandeling kwam ik bij de uitkijktoren. Deze toren heeft de vorm van een 7 en daarom wordt deze toren “De Zeven’ genoemd.
Vanwege mijn hoogtevrees moest ik wel wat moed verzamelen, maar toch heb ik het erop gewaagd. Op internet las ik nadien dat hoewel ‘De Zeven’ 18 meter hoog is, je de toren ook met een beetje hoogtevrees kunt beklimmen. Door een knik in de trap kun je de hoogte niet overzien en dat schijnt te werken. Eenmaal boven wachtte mij dit beeld..
Beneden had ik al een bordje zien staan dat er camerabewaking aanwezig is. Eenmaal boven zag ik inderdaad een camera hangen. Later vond ik op internet een filmpje van RTV Drenthe waarin wordt verteld dat vandalen vernielingen hebben aangebracht aan de toren. De camerabewaking zal vast na die vernieling zijn aangebracht, schat ik zo in.
Ik heb daar een tijdje in alle rust staan te genieten van het prachtige uitzicht.
En tot mijn grote vreugde hoorde ik in de verte de roep van een kraanvogel.
Vandaag vervolgen we onze weg naar de uitkijktoren op de Woldberg.
Ruim 2 jaar geleden bracht ik samen met Jan een bezoek aan de uitkijktoren. We beklommen de toren waarbij Jan helemaal tot het hoogste punt kwam en ik niet verder durfde dan tot 2/3 deel. Die fotoserie en details over de toren heb ik geplaatst in deze post op mijn vorige weblog.
Mijn hoogtevrees is in die twee jaar niet gewijzigd. Met knikkende knieën begon ik aan de klim. Ook deze keer kwam ik niet verder dan tot 2/3 deel van de toren. Het bosgebied, De Woldberg steekt 25 meter boven het omringende land uit. Vanaf het hoogste punt van de toren sta je nog een keer 24 meter hoger. Bij goed weer reikt het uitzicht tot ver in 4 provincies. Je ziet de toren van Emmeloord (Flevoland), de verbrandingsoven van Diever (Drenthe), het Abe Lenstrastadion in Heerenveen (Friesland) en de hoogbouw van Zwolle (Overijssel). Vanaf de uitkijktoren heb je ook goed zicht op de verbindingen in het landschap. De zonsondergang vond ik niet spectaculair.
Toen ik goed en wel op de toren stond kwamen er meerdere mensen aangewandeld. Ook zij wilden de zonsondergang zien vanaf de uitkijktoren. Veiligheidshalve zette ik mijn mondneusmaker op. Met bewondering zag ik de mensen met gemak en veelal met losse handen de toren beklimmen.
Na enige tijd ben ik weer afgedaald op dezelfde manier zoals ik naar boven ging, heel voorzichtig en mij vasthoudend aan beide leuningen. Ik was blij dat ik weer met beide voeten op de grond stond.
Wordt vervolgd.
Op een mooie namiddag besloot ik naar de uitkijktoren op de Woldberg te gaan. Nadat ik mijn auto had geparkeerd wandelde ik richting de uitkijktoren. Voor mij uit liepen twee amazones met hun paarden aan hun zijde.
Omdat ze een tunnel moesten passeren waren ze afgestapt. Terwijl ze daar liepen werden ze ingehaald door auto met een speciale uitlaat. Terwijl de auto ter hoogte van de paarden was gaf de bestuurder een flinke dot gas. Het was alsof er een monster passeerde. De verontwaardiging van de amazones en wandelaars was groot. Het was een levensgevaarlijke actie. Paarden kunnen immers schrikken en op hol slaan. Gelukkig liep het deze keer goed af.
Ik maakte een praatje met de dames en deelde in hun verontwaardiging. Ze vertelden dat ze geen fijne middag hadden gehad en dat er meer incidenten waren geweest o.a. met loslopende honden en chagrijnige eigenaren. We stelden dat het misschien wel komt door het korte lontje dat veroorzaakt wordt door COVID-19…
Wordt vervolgd.
Schrijven met Licht 