De haas en de ganzen

Rondom onze vakantieverblijf op Texel hadden we volop ruimte.

Op een dag stond ik met de camera in de hand uit te kijken over het naastgelegen weiland. In dat weiland zag ik een haas. Omdat ik min of meer verdekt stond opgesteld achter de tuunwal (tuinwal) had de haas mij schijnbaar niet in de gaten. Met mijn Nikon bridgecamera kon ik in alle rust inzoomen op de haas. De haas zat lekker van het gras te smikkelen.

Terwijl de haas wat aan het poetsen was kwam er een grauwe gans in de buurt.

En toen kwam er nog een gans

En toen nog één en voordat de haas het wist werd het gras voor zijn voeten ‘weggemaaid’. Dat is toch wel even sneu.

De haas besloot om zijn heil elders te zoeken.

Hier lijkt het alsof de haas mij recht aankijkt. Toch ging de haas er niet vandoor.

Nog even mooi poseren.

Of er was een moment voor rust of de haas rook toch onheil, hij drukte zich in ieder geval in het gras.

Meeuwen foerageren bij de zandopspuiting

Tijdens onze vakantie op Texel werd ik getipt dat er ter hoogte van Den Hoorn zand opgespoten werd op het strand. Ik besloot daar een kijkje te nemen. Ik nodigde mijn tantezegger uit om met mij mee te gaan.

Op internet las ik dat de zandopspuiting wordt uitgevoerd aan de gehele Noordzeekust. Op deze site van Rijkswaterstaat kun je er alles over lezen. Bescherming van onze kust is geen overbodige luxe. Je ziet aan de duinen dat er door het hoge water hele stukken duin waren weggespoeld.

Terwijl mijn neef een duik nam in de Noordzee maakte ik een fotosessie van de zandopspuiting en de foeragerende meeuwen.

De grote zandsuppletie brengt heel veel levende zeediertjes aan de oppervlakte en is dus voor de meeuwen een echt feestmaal.

Voor de beeldvorming heb ik er ook een filmpje van gemaakt.

Een tureluur in De Slufter

Tijdens de vakantieweek op Texel zijn we zegge en schrijve 24 uur met z’n tweeën geweest. Als we kenbaar maken in onze familie dat we een week naar Texel gaan dan wil iedereen langskomen. En eigenlijk vinden we dat ook heel gezellig. En zo kregen we ook bezoek van de oudste zoon van mijn zus. Hij kende Texel alleen van een zeilkamp op de middelbare school en dat is dus heel weinig. We hebben hem de mooie plekjes laten zien en daarbij mocht de Slufter natuurlijk niet ontbreken.

Toen we daar wandelden landde er een tureluur even verderop tussen het groen. Gelukkig had ik mijn Nikon bridgecamera bij de hand…

Het volgende moment kon ik in alle rust inzoomen op de tureluur.

We hebben alle drie genoten van deze wandeling door De Slufter.

Zangers bij de Horsmeertjes

Op dag 6 maakte ik nogmaals een wandeling bij de Horstmeertjes. Deze keer was ik alleen.

Ik stond boven op de duin te kijken naar de windveren boven de veerhaven toen er een bruine kiekendief laag langs kwam zeilen.

Tijdens mijn wandeling trof ik een blauwtje, een grasmus, een rietzanger, een graspieper, een blauwborst, nog een grasmus, een fitis? en een kneu.

Ik keek vaak naar boven en genoot van de mooie wolkenluchten.

Een grutto en een bijzonder patroon in de lucht

Boven de Waddendijk op Texel hadden de wolken een mooi patroon gevormd. Texel is bekend om de Texelse schapen. Een schaap en een lammetje mogen dus niet ontbreken in deze fotoserie over onze vakantie op Texel.

Binnendijks stond een grutto te foerageren. Het foerageren werd zo nu en dan onderbroken voor een korte poetsbeurt.

Aan de overkant van het water werd een scholekster mij gewaar en begon alarm te slaan. Dat was voor de grutto het moment om op de wieken te gaan.

Toen ik weer in de auto wilde stappen viel mijn oog op wel een heel bijzonder patroon in de lucht. Ik denk dat dit een grapje van een piloot was.

Bergeenden met jongen

Vanaf de Waddendijk op Texel had ik een mooi uitzicht op de Waddenzee waar twee vissersboten uit Yerseke en Zierikzee aan het vissen waren.

Toen ik weer bij de auto binnendijks kwam zag ik in de verte bergeenden met jongen zwemmen. Vorig jaar trof ik meerdere bergeenden met jongen, maar toen waren we drie weken later in de tijd. Op dag 6 van deze vakantie had ik dan eindelijk geluk en kon ik ‘mijn’ eerste jongen bewonderen.

Ik ben voorzichtig hun kant opgelopen om ze niet te verstoren. De sterke zoomfunctie van de bridgecamera deed de rest.

De kwaakblazen van de kikkers

Op dag 5 van onze vakantie op Texel maakten mijn man en ik een wandeling door De Muy.

Tijdens het broedseizoen zijn grote delen van De Muy niet toegankelijk, maar er bleef nog genoeg over om te verkennen. Wij verkenden het gebied te voet. Maar ook per fiets of per of e-scooter kun je het gebied doorkruisen.

Kenmerkend aan dit gebied zijn de grote plassen die gevuld zijn met een ontelbaar aantal kwakende kikkers. Onderstaande foto heb ik genomen vanaf grote afstand.

Toen ik dichterbij kwam verdwenen ze allemaal onder water. Ze voelden de trilling dat werd veroorzaakt door het lopen. Na een tijdje wachten kwamen ze één voor één weer boven. Tijdens de paartijd zijn ze minder schuw. De kikkers moeten sowieso weer naar boven om adem te halen en in de paartijd hebben de kikkers een extra drive om hun paring te vervolgen. Het zijn alleen de mannetjes die kwaken. Ze doen dit om vrouwtjes te lokken. Hoe groter de kwaakblaas, hoe harder het kwaken klinkt. 

Drieteenstrandlopers

Vandaag is het vervolg op deze serie op het Noordzeestrand van Jan Ayeslag op Texel. Ik kwam dus voor de strandlopers. Ik moest wel geduld hebben voordat ik ze trof.

Het ging om de drieteenstrandlopers. Hij is uniek onder de strandlopers omdat hij de achterteen mist.

Drieteenstrandlopers vallen op doordat ze voortdurend heen en weer rennen op het strand. Ze eten namelijk diertjes die na een golf achterblijven. Vervolgens wijken ze snel uit voor de volgende golf.  

Om te laten zien hoe ze in groepjes voedsel zoeken en snel wegrennen voor de aanrollende golven heb ik een filmpje gemaakt.

De avond viel, het werd voor mij tijd om terug te keren naar de vakantiewoning.

Op het strand bij Jan Ayeslag

Op de vierde dag in onze vakantie op Texel werd ik getipt door de familieleden dat ze leuke, snelle vogeltjes hadden gezien op strand bij Jan Ayeslag. De familieleden waren Jan Ayeslag gepasseerd tijdens hun wandelmissie, in 3 dagen wandelen van de vuurtoren tot en met de veerhaven. Nog dezelfde avond ging ik alleen naar het strand. Ik wilde ze wel met eigen ogen zien. Het was heerlijk rustig op het strand.

Ik maakte een aantal overzichtsfoto’s. Het was opkomend water. Ik stond op een zandbank te fotograferen en dreigde ongemerkt ingesloten te worden door het water. Gelukkig had ik laarzen aan en kon ik met droge voeten het strand bereiken.

Ingezoomd op een kleinood.

De leuke snelle vogeltjes waar ik voor kwam had ik nog niet gezien. Wel stond er een visdiefje op het strand.

Wordt vervolgd.

Horsmeertjes en de blauwborst

Nu nog snel even het bericht opnieuw maken en publiceren. De tekst zal minder uitgebreid zijn…

Het mooiste stukje natuur op Texel vind ik het gebied nabij de Horstmeertjes. Samen met onze zoon maakte ik daar een wandeling.

In de buurt van dit uitkijkpunt hoorden we de nachtegaal. Met bewondering hebben we daar een tijd staan luisteren. De nachtegaal houdt zich het liefst op in dicht struikgewas. Hoe we ook speurden we hebben de vogel niet gezien.

Vanaf het uitkijkpunt zicht op het kerkje van Den Hoorn.

Tijdens de wandeling verder naar het zuiden hadden we mooie doorkijkjes op een van de twee meren. Het was wat bewolkt, maar met een temperatuur rond de 20 graden hadden we perfect wandelweer.

Door vogelaar werden we getipt waar we geheid de blauwborst zouden vinden. Dat was in dit moerassig gebied.

We moesten nog wel even doorwandelen en geduld hebben, maar we hebben de blauwborst gezien en vastgelegd.

Na de mooie ontmoeting met de blauwborst besloten we om de route om het meer te nemen. Al snel stuitten we op een probleem, door het hoge water stond het pad onder water. We hadden de grootste lol om het ‘geschikte’ schoeisel van onze zoon. De rest van de tocht werd het dus ‘een natte voeten tocht’. Overigens gold dat ook voor mij, want ook voor mijn waterdichte wandelschoenen stond het water te hoog.

De wandeling om het meer was een goede keuze, het was een verrassend mooie wandeling.