Een paar weken geleden kwam mijn fotomaatje, Jan bij ons op bezoek voor een gezamenlijke fotokuier. Het weer was op die dag zo slecht dat we besloten om naar de Orchideeën Hoeve in Luttelgeest te gaan.

In 1919 begon dit bedrijf als een kwekerij in Aalsmeer. Sinds 1979 is de orchideeënkwekerij gevestigd in de Noordoostpolder. De voormalige boerderij waarop het bedrijf werd gevestigd inspireerde de familie en zo kwamen ze op de bedrijfsnaam ‘de Orchideeën Hoeve’. Door deelname aan ‘Kom in de Kas’ merkte de eigenaar dat de belangstelling voor de orchideeënkwekerij groot was. Er volgden aanvragen van rondleidingen en zo ontving de familie steeds vaker groepen en verenigingen uit de buurt. In 1984 ging de kwekerij officieel open voor publiek.

Door de jaren heen is de Orchideeën Hoeve steeds verder uitgebreid. Het voert te ver om op deze plaats op te noemen wat er allemaal te zien is. Voor die informatie verwijs ik naar hun website. Vanuit de tropische tuin gingen wij naar de Lorituin. De felgekleurde papegaaitjes zijn wel fotogeniek, evenals de blauwe nagellak…

Terwijl Jan zijn rust pakte op een bankje in de Bloementuin maakte ik een rondje door de Vlinder Vallei. De meest opvallende vlinder die daar vliegt is de Blauwe Morpho. Een felblauwe grote vlinder. Bijzonder is dat de vleugels van deze vlinder geen blauw pigment hebben. Dankzij de vleugelstructuur bestaande uit miljoenen bruine schubben die het licht manipuleren zien wij het als blauw. Het is heel moeilijk om het blauw van de vlinder te fotograferen. Zodra de Morpho gaat zitten, klapt de vlinder zijn vleugels dicht en zie je enkel het bruin met daarop de oogvlekken. Op de linker foto zie je twee Morpho’s vliegen waarbij het blauw wel is te zien. Ik ga nog een keer terug om de uitdaging opnieuw aan te gaan.

In de vlindertuin lag een enorme leguaan. De leguaan was bezig met de lunch, een rauwkostsalade.

Na mijn rondje door de vlindertuin voegde ik mij weer bij Jan. Jan was weer redelijk bijgekomen en zo konden we samen weer verder wandelen. We kwamen uit bij twee geelvleugelara’s.

Inmiddels waren we er wel achter gekomen dat het complex veel groter was dan wij van tevoren hadden ingeschat. Met name het geslenter en het fotograferen begon Jan steeds meer op te breken. Toen Jan weer een pauze nam ben ik nog even doorgelopen naar de stokstaartjes.

Vanaf de stokstaartjes liep ik naar een buitenverblijf waar o.a. de flamingo’s verblijven. De flamingo’s stonden in de vallende sneeuw.

Mocht je een keer in de buurt zijn dan is het zeker de moeite waard om een bezoek te brengen aan de Orchideeën Hoeve.