Dwingelderveld, de grauwe klauwier

Ik fietste over het Dwingelderveld en hoorde het kenmerkende gezang van de geelgors. De fiets zette ik naast het fietspad en wandelde naar de hoge boom waaruit het gezang klonk. Hoe ik ook speurde ik kon de geelgors niet vinden.

Terwijl ik stond te zoeken naar de geelgors landde er bovenin in die boom een grauwe klauwier. Dat was nog eens een cadeautje.

De grauwe klauwier heeft in de regel een hoge uitkijkpost. Vandaar heeft hij mooi zicht op een eventuele prooi. Deze keer dook de grauwe klauwier naar beneden en ving een libel uit de lucht.

De libel was snel verschalkt en de grauwe klauwier bleef nog even nazitten op een lage struik.

Een paar tellen later ging hij weer terug naar een plekje bovenin de boom. Hij koos voor een uitzichtpunt op het topje van een dode tak. Voor mij was dat ideaal want zo had ik hem vrij in beeld.

Wordt vervolgd.

9 thoughts on “Dwingelderveld, de grauwe klauwier

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.