Tijdens onze vakantie fietsten we naar het tweelingdorp Paesens-Moddergat (in het Fries: Peazens-Moddergat). Op deze site kun je lezen over het ontstaan en naamgeving van deze twee dorpen. In dit bericht schreef ik over de enorme ramp die de kleine vissersgemeenschap is overkomen.

Voor de buitenstaanders lijken de beide dorpen naadloos in elkaar over te lopen. De plaatsnaamborden geven aan dat er wel grenzen zijn met daar tussenin een stukje ‘niemandsland’.


Het uitzicht vanaf de Waddendijk was prachtig met schapen op de dijk en schapenwolkjes in de lucht.




We lunchten in een pittoresk restaurantje onderaan de zeedijk.




Wat ik nog niet wist maar tijdens deze vakantie ontdekte is dat er zich nog een ramp heeft voltrokken in deze omgeving. We kwamen daar achter toen we langs het monument fietsten ter nagedachtenis aan deze ramp.

In het najaar van 1945 spoelde er oostelijk van Paesens, in de Peasemerlannen bij Alddyk, een Duitse zeemijn aan. De 77-jarige Sjoerd Steegstra zag dit en waarschuwde de mijnen-opruimingsdienst. Toen die met een ervaren, vijf man sterke ploeg arriveerde, werd de weg gevraagd aan de 18-jarige Douwe Oosterling. Samen met Steegstra’s zoon Anne ging men naar de mijn. Wat volgde was een grote tragedie. Tijdens de demontage werd door onbekende oorzaak het ontstekingsmechanisme geactiveerd. De mijn ontplofte en alle acht mannen waren op slag dood (10.9.1945). Voor de militairen werd bij hun thuisbasis Hoek van Holland een monument in de vorm van een zeemijn opgericht, dat er tot 1965 heeft gestaan. 70 jaar na het gebeuren werd op initiatief vanuit het dorp voor de militaire- en burgerslachtoffers een monument opgericht nabij de plaats van ontploffing. Daartoe is een zeemijn gebruikt van een ander type (een Engelse contactmijn) dan de ontplofte.


Paesens-Moddergat is bij de fotografen vooral bekend vanwege de halfvergane palenrij op het Wad. Ik ben op een later tijdstip een paar keer alleen terug geweest om te fotograferen op het Wad. Dergelijke fotosessies is voor mijn man niets aan omdat hij niet fotografeert.

Mooie foto’s van dit voor mij alleszins bekende plekje. Maar hoe lang ik er ook al kom, dat monument van die mijn en het verhaal; erachter is nieuw voor me. Waar staat dat monument?
LikeLiked by 1 person
Ik ben er nog niet zo vaak geweest dan jou, maar dit was ook voor mij nieuw.
Ik zal trachten het duidelijk te maken. Aan de oostkant van Paezens neem je de Lytse Wei richting het Wad. Eigenlijk kan het dan niet missen.
Ik denk ongeveer op dit punt…
https://maps.app.goo.gl/FdaZop5snUiNcyVa7?g_st=com.google.maps.preview.copy
LikeLiked by 1 person
Geen wonder dat ik het niet ken, het staat aan het eind van een doodlopend weggetje. Maar wel mooi en een interessant verhaal.
LikeLiked by 1 person
Mooie plek maar dat ongeluk met een mijn is was wel verschrikkelijk.
LikeLiked by 1 person
Dat vond ik ook. Nooit geweten dat zoiets kon gebeuren. De EOD heeft door de jaren heen vast veel bijgeleerd.
LikeLiked by 1 person
Dan ga je een reddingswerk uitvoeren en kom je om het leven. Prachtig de schapen en de schapenwolkjes. Leuk bistrootje.
LikeLiked by 1 person
Inderdaad dieptriest. Je hoort nu nog wel eens van kinderen die handgranaten vinden. Het blijft een riskant vak.
LikeLiked by 1 person
De tragedie van de zeemijn kende ik ook niet.
Ik snap dat je later terug ging voor het fotograferen van de vergane palen 🤣
LikeLiked by 1 person
We doen graag ieder ons ding. 😉
LikeLiked by 1 person
Heel herkenbaar 😀
LikeLiked by 1 person